“จอดรถหน่อย” ฉันหันหน้าไปบอกโจ้ที่กำลังฮำเพลงเบาๆ กับสายตาที่พยายามทอดมองวิวของทะเล เป็นครั้งคราว ขณะขับรถเรียบชายหาดปากเมง เขาสดุ้งพร้อมกับแสดงสีหน้ามึนงง แต่ก็ไม่รอช้าที่จะรีบหาที่จอดรถในบริเวณปลอดภัยให้ฉัน ฉันรีบกระโดดลงจากรถทันทีเมื่อรถจอดสนิท และรีบคว้าโทรศัพท์มือถือในกระเป๋าสะพายลายมัดย้อมคู่ใจ แล้วรีบเดินตรงลงไปยังชายหาด ก้าวแรกที่เท้าได้แตะกับเม็ดทราย ฉันสัมผัสได้ถึงความนุ่มละมุนและรู้สึกได้รับพลังจากธรรมชาติ
แต่ละย่างก้าวที่ต้องคอยเดินหลบหลีกหลุมเล็กเล็กของเจ้าปูลม ที่กำลังโกยดินออกมาปั้นเป็นลูกกลมๆ คลื่นในทะเลที่กำลังกระโจนเข้ามาทักทายฉันเป็นระลอกๆ เขาเมงเบื้องหน้าทำให้ฉันรู้สึกถึงความอิสระของอารมณ์
เด็กน้อยที่ทั้งตัวเปียกปอนไปด้วยน้ำทะเลกำลังพลางยืนพลางนั่งขุดทรายเล่น ช่วยแม่ที่กำลังหาหอย สองแม่ลูกพูดคุย ยิ้มแย้ม และหัวเราะ กันอย่างมีความสุข ฉันที่เดินตรงรี่เข้าไปขัดจังหวะความสุขของเขา โดยการยิ้มทักทาย และเอ่ยปากขอเขาถ่ายรูป เพื่อเก็บภาพความสุขของเขาในมุมจินตนาการของฉัน
ฉัน : “ขอถ่ายรูปหิดนะคะ ” (ขอถ่ายรูปหน่อยคะ)
เขา : “ได้เลยคะ”
ฉัน : ขอบคุณคะ น่ารักมากเลยคะ
สีหน้าที่เปื้อนความสุข และท่าทางของสองแม่ลูกฉันสัมผัสได้ถึงความรัก มันคือความรู้สึกที่ฉันสัมผัสได้ถึงความสัมพันธ์ของคนและธรรมชาติ ที่ไม่สามารถขาดกันได้
ความร้อนระอุของแสงแดดจ้าในตอนเที่ยงวัน ทำให้ฉันใช้เวลาไม่นานบนหาดทราย ก่อนตัดสินใจโบกมือลาเด็กน้อยและแม่ของเขา ขณะที่ฉันกำลังเดินกลับ
ฉันฝากรอยเท้าไว้บนผืนทรายที่ชายหาดปากเมง รอยเท้าที่เมื่อคลื่นทะเลซัดผ่านก็สามารถจัดการรอยเท้านั้นให้หายไปได้ ต่างกันกลับรอยของการกระทำ จากโครงสร้างคอนกรีตบนชายหาด ที่ไม่ว่าคลื่นจะซัดพัดพาไปอีกกี่ร้อยปี ความสวยงามและสภาพของชายหาดก็ไม่มีวันกลับมาเป็นเหมือนเดิม
ขณะที่ฉันและหลายคนกำลังเสพสุขกับธรรมชาติที่หาดปาดเมง อีกฝั่งหนึ่งของทะเลภาคใต้ ที่หาดทรายรี จังหวัดชุมพร พี่น้องและชาวบ้านที่นั้นกำลังรวมตัวกันปกป้องหาดทราย จากกำแพงกันคลื่น โครงสร้างซีเมนต์ที่หน่วยงานรัฐที่เกี่ยวข้องอ้างว่าเป็นวิธีการแก้ไขปัญหาการกัดเซาะชายฝั่ง
วิธีการนี้ก็เป็นเพียงวิธีการเดียว ที่นำไปใช้กับทุกพื้นที่ริมชายฝั่งทะเลของประเทศไทย โดยหน่วยงานที่รับผิดชอบไม่เคยที่จะย้อนกลับมามองหรือถอดประสบการณ์ว่าการแก้ไขปัญหาด้วยวิธีการนี้ คือ การแก้ปัญหาที่ไม่มีวันจบสิ้น เพราะแก้ไขที่จุดหนึ่งก็จะไปกระทบที่จุดหนึ่ง ความเสียหายเกิดขึ้นกับ พื้นที่ชายฝั่งหนักกว่าปัญหาเดิม ทางออกของวันนี้ คือ การที่หน่วยงานที่เกี่ยวข้องหันมาสนใจเสียงของชุมชนสร้างกระบวนการมีส่วนร่วมในการแก้ไขปัญหา เปลี่ยนวิธีคิด ในการจัดการปัญหาต้องรอบคอบและไม่เผด็จการ
วันนี้ที่หาดปากเมงยังคงเป็นหาดที่มีนักท่องเที่ยวหลั่งไหลมาเที่ยวจำนวนมาก และถ้าเป็นนช่วงวันหยุดหาดแห่งนี้จะเนืองแน่นไปด้วยผู้คนที่มีสีหน้าเปื้อนยิ้มที่แสดงถึงความสุข หาดปากเมงยังมีช่วงเวลาที่แสนพิเศษคือในช่วงตุลา-เดือนธันวาคม เป็นช่วงเวลาที่จะเห็นผู้คนจากทั่วสารทิศ มาก้มๆเงย หาหอยตะเภา เต็มชายหาดราวกับว่าเป็นตลาดนัด หอยตะเภาเป็นหอยที่ขึ้นชื่อ มีรสชาติอร่อย และเป็นหอยที่สร้างรายได้สร้างเศรษฐกิจให้คนบริเวณนี้ และนับได้ว่าเป็นหอยเฉพาะถิ่นที่มีมากบริเวณชายหาดปากเมง
ชายหาดไม่ได้เป็นแค่ที่พักผ่อนหย่อนใจ แต่มันยังเป็นพื้นที่ที่จัดการระบบนิเวศให้เกิดความสมดุล และยังเป็นพื้นที่จุดกำเนิดของสรรพสัตว์นานาชนิด ที่เป็นส่วนหนึ่งของระบบนิเวศ หากชายหาดเสียหาย ไม่ใช่คนเท่านั้นที่จะได้รับผลกระทบ สรรพสัตว์ที่อาศัยระบบนิเวศตรงนี้ก็จะหายนะไปด้วยเช่นกัน
