“บทเพลงคือสิ่งที่จรรโลงใจ ภาษาคือเครื่องมือในการสื่อสาร ทุกชนชาติ ทุกชาติพันธุ์ ทุกวัฒนธรรมต่างมีท่วงทำนองบทเพลงที่แตกต่างกันไป บทเพลงคือภาษาที่มีจังหวะ ถอดความรู้สึกของผู้เป็นศิลปิน”
Titer Haw Min Rebaca Paw Moo และ Dah Lay ศิลปินชาวปกาเกอะญอผู้มีความฝันที่จะนำบทเพลงชาติพันธุ์ปกาเกอะญอสู่เวทีสากล ถึงแม้ว่าจะเป็นเรื่องที่ท้าทายสำหรับพวกเขาเหล่านี้ แต่ความฝันย่อมเป็นจริงได้เสมอสำหรับผู้ไม่ยอมแพ้
"เราอยากให้บทเพลงปกาเกอะญอเดินทางไปทั่วโลก"
จุดเริ่มต้นของการร้องเพลงของพวกเขานั้น มาจากการสนับสนุนของครอบครัวของพวกเขา เริ่มจากพ่อและแม่ของพวกเธอส่งเสริมให้พวกเขาเหล่านี้ เป็นนักร้องประสานเสียงในโบสถ์คริสต์ที่แวลล้อมไปด้วยเสียงเห็นการนมัสการเป็นพระเจ้าทุกวันอาทิตย์ เสียงแห่งความรัก เสียงแห่งการรับใช้ สิ่งเหล่านี้คือจุดเริ่มต้นของวง The Blossoms ดังบุปผาชาติ ดอกไม้แห่งขุนเขา
Titer Haw Min Rebaca Paw Moo และ Dah Lay ทั้ง 3 คนต่างเติบโตในค่ายผู้ลี้ภัยในประเทศไทย ก่อนที่ครอบครัวของพวกเขาจะอพยพตั้งหลักแหล่งใหม่ในประเทศสหรัฐอเมริกา ปัจจุบันพวกเธอทั้ง 3 คนมีอายุย่างเข้าสู่ 13 ขวบ ซึ่งนับว่าเป็นเด็กชาติพันธุ์ที่เติบโตในประเทศที่มีความหลากหลายด้านเชื้อชาติ สิ่งเหล่านี้นับว่าเป็นผลดีสำหรับพวกเธอ เพราะอเมริกาคือประเทศแห่งเสรีและอิสรภาพ พวกเธอสามารถถ่ายทอดบทเพลงปกาเกอะญอ ท่ามกลางความหลากหลายด้านภาษา เชื้อชาติ และวัฒนธรรม มันคือจุดเด่นที่พวกเขาสามารถพัฒนางานเพลงที่เธอรักได้อย่างเต็มที่
บทกวีในเมล็ดพันธ์ุ ต่า เก เลอ เปอ โหม่ โอะ ดิ๊ ความอุดมครั้งแม่ยังมี ต่า เก เลอ เปอ โหม่ โอะ ดิ๊ ความสมบูรณ์ครั้งพ่อยังอยู่ เก่อ ตอ เอ เปอ แหนว่ อ่า คลี ดูแลพันธ์ุเผือกไว้ให้เรา เก่อ ตอ เอ เปอ บือ อ่า คลี รักษาเมล็ดข้าวไว้ให้เรา เก่อ ตอ เม แปก ถ่อ เซอ ชี หากรักษาจนครบสามสิบ(อย่าง) ต่า นะ นะ เก เปอ เต่อ ปลี ถึงยามแร้นแค้นเราก็ไม่กลัว
“ฉันคิดว่าบทเพลงที่ขับร้องโดยภาษาชาติพันธุ์นั้นสามารถเป็นที่นิยมได้เช่นกัน เพียงแต่เราต้องประยุกต์ให้เข้ากับยุคสมัย แน่นอนการร้องเพลงโดยใช้ภาษาชาติพันธุ์ของตัวเองนั้น ฉันคิดว่ามันเป็นจุดเด่นที่ผู้ฟังจะรับรู้ว่าเราเป็นชาติพันธุ์ที่มีภาษาและวัฒนธรรมของตัวเอง”
Titer Haw Min
บทกวีในดินแดนของเรา เกอ เจ่อ โดะ เลอ ยวา ปะ ลอ ภูเขาใหญ่ที่ยวาสร้างขึ้น (ยวา แปลว่า พระเจ้า, การไหล) เกอ โล โดะ เลอ ยวา ปะ ลอ เทือกเขาใหญ่ที่ยวาสร้างไว้ โอะ ลอ แท เปอ บะ เก่อ ตอ ตกทอดให้เราดูแล โอะ ลอ ตอ เปอ บะ เก่อ ตอ ตกทอดให้เรารักษา เปอ เม มา ญอ เอาะ ญอ หากเราทำกินเรียบง่าย เก ถ่อ แว กอ หยี่ กอ ฆอ ทั่วแผ่นดินจะดีขึ้นได้
“ธา” เป็นบทเพลงที่บ่งบอกชีวิตความเป็นมา ความเป็นอยู่ของปกาเกอะญอ ธามีความหมายต่อชีวิตทุกคน เป็นการถ่ายทอดความรู้ ภูมิปัญญา เป็นบทเพลงที่หล่อหลอมชีวิต ประสบการณ์ คำสอน จากความทรงจำของคนรุ่นเก่า สืบทอดโดยการขับขานในทุกพิธีกรรมตั้งแต่งานแต่งงาน สั่งสอนคู่บ่าวสาว การเกี้ยวพาราสีของชายหญิง ปีใหม่ รับแขก การขอพร ความเจ็บป่วย งานศพ ชาวปกาเกอญอมักไม่พูดอะไรตรง ๆ จึงใช้ธาในการโต้ตอบกัน เนื้อหาของธา จึงเป็นความสัมพันธ์ระหว่างคนกับคน คนกับธรรมชาติและคนกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ดังเช่นบทเพลงต่าง ๆ เหล่านี้
Rebaca Paw Moo
author
