จากสาวโรงงานสู่เจ้าของไร่ชะอมที่มีรายได้เข้ากระเป๋าทุกวัน
สุจารี จรูญภาคย์ หรือพี่หน่อย เจ้าของไร่ชะอม ที่อำเภอม่วงสามสิบ จังหวัดอุบลราชธานี อีกคนวัยหนุ่มสาวที่หันหน้ากลับบ้านหลังเบื่องานใน กทม. ซึ่งเมื่อก่อนหลังเรียนจบ คนต่างจังหวัดก็จะเข้าเมืองกรุงหางานทำส่งเงินกลับบ้าน บางคนทำงานโรงงานแทบไม่รู้ว่าจะได้กลับบ้านตอนไหน ภาระของแต่ละคนนั้นแตกต่างกันไป
พี่หน่อยได้เล่าว่าก่อนที่จะได้มาทำสวนชะอมนั้น แต่ก่อนเคยเป็นทำงานที่กรุงเทพฯ งานโรงงานมาก่อน ตำแหน่ง QC อยู่นานแล้วรู้สึกเกิดความอิ่มตัว จากงานที่ทำอยู่คิดทบทวนกับตัวเองอยู่สักพัก ว่าถ้ากลับบ้านไปแล้วจะไปทำอะไร จะทำอาชีพอะไรดีเพื่อให้ตัวเองนั้นมีเงินใช้ได้ทุกวัน จะทำไร่อะไร จะปลูกพืชแบบไหนดีที่ไม่ซ้ำกับคนในหมู่บ้าน ซึ่งมีอย่างหนึ่งที่พี่หน่อยติดใจและชอบนำมาประกอบทำเป็นอาหาร นั่นก็คือ “ชะอม” หรือคนอีสานเรียกว่า “ผักขา”
ถึงแม้ทำงานโรงงานจะมีรายได้ที่ดีกว่า แต่ก็ต้องใช้จ่ายเยอะเหมือนกัน การตัดสินใจกลับบ้านของพี่หน่อย การใช้เงินก้อนสุดท้ายของพี่หน่อยมาลงทุนปลูกชะอมถือว่าเป็นไปได้ด้วยดี เพราะดินในพื้นที่หลังบ้านเป็นดินที่ดี ทำให้ชะอมงอกงามและได้ผลผลิตเป็นอย่างดี พี่หน่อยเล่าว่าการดูแลชะอมก็ไม่ยากเลย แต่อย่าให้สวนชะอมขาดน้ำ เพราะชะอมเป็นพื้นที่ต้องการน้ำ แต่ก็ไม่ชอบน้ำขังเพราะจะทำให้รากชะอมเน่า
ปลูกเพียงครั้งเดียวให้ผลผลิตได้ทั้งปี เก็บขายได้ทุกวัน
ช่วงแรก ๆ หลังจากการปลูก พี่หน่อยได้เอาไปขายตามหมู่บ้านตามตลาดใกล้เคียง แต่ขายไม่ค่อยดีเพราะด้วยความที่คนแถวบ้านไม่ค่อยนิยมกินชะอม แต่พี่หน่อยก็ไม่ยอมแพ้ ได้เพิ่มช่องทาง การขายอยู่เรื่อย ๆ ทุกครั้งที่ออกไปขายพี่หน่อยจะพยายามพูดกับลูกค้าตลอดว่า ชะอมที่ตัวเองปลูกนั้นมันไม่เหมือนชะอมบ้านเราเพราะให้รสชาติที่แตกต่างและสามารถทำอาหารได้หลากหลาย ระยะเวลาค่อย ๆ สร้างความมั่นใจทำให้คนเปิดใจลองชิมจนหลาย ๆ คนเริ่มเป็นลูกค้าประจำ
ปัจจุบันพี่หน่อยแทบไม่ต้องออกไปเร่ขายตามหมู่บ้านและตลาด เพราะมีแม่ค้าเข้ามารับซื้อถึงสวน พี่หน่อยยังบอกอีกว่าถ้าเราทำงานด้วยใจ ทำด้วยความรักดูแลชะอมของเราให้ดีที่สุดให้ได้คุณภาพ ลูกค้าจะเป็นคนเข้าหาเราเอง ในช่วงสถานการณ์ COVID -19 พี่หน่อยบอกว่ามีผลกระทบเพียง 30% เท่านั้น เพราะไม่สามารถนำไปขายที่ตลาดได้ แต่ก็ยังมีแม่ค้าเข้ามารับซื้ออยู่ตลอดเพราะมีบางตลาดที่ยังเปิดอยู่
ชะอมหลังบ้านเปรียบเสมือนตู้กดเงินสดเป็นรายได้หลักของครอบครัว
นอกจากขายยอดชะอมแล้ว พี่หน่อยยังสามารถหารายได้เพิ่มด้วยการขายกิ่งตอนของชะอม ซึ่งกิ่งตอนของชะอมสามารถส่งทั่วประเทศได้เลย และนี่ยังเป็นอีกช่องทางที่สามารถมีรายได้เข้ามา ลูกค้าแต่ละคนที่สั่งซื้อกิ่งตอนชะอมจากพี่หน่อยจะมีคำแนะนำ พร้อมให้คำปรึกษา สอนทุกขั้นตอนให้กับลูกค้าทุกคนที่เข้ามาซื้อด้วย แถมพี่หน่อยยังเล่าอีกว่าตัวเองได้ตัดสินใจถูกมากที่กลับมาอยู่บ้าน ถึงเราจะไม่มีเงินเดือนไม่ได้อยู่ในห้องแอร์เย็นๆไม่ได้อยู่ในเมืองใหญ่ แต่ก็สามารถมีรายได้ทุกวัน บ้านไม่ต้องเช่า ข้าวไม่ต้องซื้อและที่สำคัญยังมีเวลาได้อยู่กับครอบครัว ได้อยู่กับลูก ๆ ได้ดูแลเขาเห็นเขาเติบโตไปในทุก ๆ วันแค่นี้ก็มีความสุขมาก ๆ แล้ว
