“ผ่านมาเนิ่นนามแล้วโลกที่เราอาศัยอยู่จนทุกถึงวันนี้ได้มีการพัฒนามากขึ้นในหลายๆด้าน ไม่ว่าจะเป็นเรื่อง เทคโนโลยีที่มีความก้าวหน้าที่ล้ำยุค การสื่อสารที่รวดเร็วขึ้น การศึกษาที่มีการยกระดับทำให้คุณภาพชีวิตหลายๆชีวิตดีขึ้น สิทธิและเสรีภาพไม่ว่าจะยากดีมีจนก็จะได้รับความเสมอภาพตามที่่ กฎหมายได้บัญญัติเอาไว้ “
မုၢ်နံၤလၢယဃ့ၢ်ပူၤဖျဲးသးလၢတၢ်ဒုးတၢ်ယၤ
แต่ว่าเมื่อเรามองย้อนกลับไปยังอดีตจนถึงยุคสมัยที่มีการพัฒนามากขึ้นแล้ว เหตุใดมนุษย์เรายังต้องมีการทำสงครามและอีกหลายรอยนับพันชีวิตกลายเป็นกลุ่มคนที่ต้องเร่ร่อน บางต้องสูญสิ้นชีวิตในสงคราม บางต้องกลายเป็นผู้ลี้ภัย บางต้องสูญเสียคนรักในชีวิต และอีกคณานับประการที่เราสามารถอธิบายถึงความสูญเสียจากสงครามได้ สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นในยุคที่มีการพัฒนาได้อย่างไร นี้อาจจะเป็นคำถามที่อาจจะท้าทายให้กับพวกเรา ในวันที่ทุกคนต่างกล่าวว่า “ยุคสมัยที่พัฒนาแล้ว“ แต่คำถามหนึ่งที่ต้องกลับมาย้อนถามตัวเราเองว่าจิตใจและมโนธรรมนั้นได้พัฒนาด้วยหรือไม่
จะแบ่งหัวข้อออกเป็น 3 หัวข้อเพื่อให้เข้าใจและไต่รตร่องว่าสิ่งเหล่านี้จริงเท็จมากน้อยเพียงใด
# สงครามคือทางเลือกสำหรับการแก้ปัญหาสำหรับสันติภาพหรือ
# เกือบทุกประเทศต่างมีกฎหมายรับรองความเสมอภาคของประชาชนของตนเองและทุกประเทศนั้นประชาชนของตนจะต้องมีความเท่าเทียมกันและทำไมถึงยังมีคนที่ไร้สัญชาติอาศัยอยู่มากมายในหลายประเทศ
#ประเทศเจริญ สังคมเจริญ จิตใจและมโนธรรมนั้นเจริญด้วยหรือไม่
# สงครามคือทางเลือกสำหรับการแก้ปัญหาสำหรับสันติภาพหรือ
တၢ်ဒုးတၢ်ယၤန့ၣ်မ့ၢ်ဝဲကျဲတဘိလၢအဘၣ်ဃးဒီးတၢ်မၤဘၣ်က့ၤတၢ်ဂ့ၢ်ကီလၢအမ့ၢ်တၢ်မုာ်တၢ်ခုၣ်န့ၣ်ဧါ
ถ้าเราตอบแบบผู้มีความรู้และผู้มีความเข้าใจถึงเรื่องนี้
เราทุกคนก็จะตอบว่าไม่แต่ทำไมสงครามยังคงเป็นคำตอบในการแก้ปัญหาของหลายๆประเทศทั้งที่เราต่างก็เห็นว่า มันสร้างความเสียหายได้เพียงใดแล้วเราต้องสูญเสียอะไรบ้าง หรือมันคือการแสดงอำนาจให้ใครต่อใครได้รับรู้ว่า ข้ามันใหญ่อย่ามาหยาม ไม่งั่นเองเจอดี ถ้าเรามองอีกมุมหนึ่งมันแสดงให้เองว่า ลึก ๆ แล้วมนุษย์เรามีความกลัวจึงแสดงความมั่งคงผ่านทางความอำนาจเพื่อให้ตนรู้สึกปลอดภัย ถ้าสงครามมันคือคำตอบสำหรับสันติภาพและการแก้ปัญหา แล้วคำตอบนี้มันจะอยู่นานเท่าไรล่ะ
# เกือบทุกประเทศต่างมีกฎหมายรับรองความเสมอภาคของประชาชนของตนเองและทุกประเทศนั้นประชาชนของตนจะต้องมีความเท่าเทียมกันและทำไมถึงยังมีคนที่ไร้สัญชาติอาศัยอยู่มากมายในหลายประเทศ
ထံကီၢ်ဘူးကကိးဘ့ၣ်အိၣ်ဒီးတၢ်သိၣ်တၢ်သီလၢတၢ်ပာ်ပနီၣ်အီၤထီဘိလၢပှၤထံဖိကီၢ်ဖိအဂီၢ်ဒီးထံဖိကီၢ်ဖိလၢထံကီၢ်အဝဲန့ၣ်အိၣ်ဒီးတၢ်ထဲသိးတုၤသိးလိာ်သးဘၣ်ဆၣ်ဘၣ်မနုၤအဃိလၢထံကီၢ်အါဘ့ၣ်န့ၣ်အထံဖိကီၢ်ဖိတဖၣ်တအိၣ်ဒံးဘၣ် ဒံးပှၤတကလုာ်အသိးဘၣ်
นี้อาจเป็นคำพูดที่ดูเหมือนจะสวยหรูแต่ความเป็นจริงแล้ว ในแต่ละสังคมนั้นไม่มีความเท่าเทียมกันเลย ถ้าความเท่าเทียมกันมีอยู่จริง บุคคลจำนวน 75.9 ล้านคนที่กลายเป็นบุคคลไร้สัญชาติและผู้พลัดถิ่นคงจะไม่ปรากฏในข้อมูลของ UN หรือ องค์การสหประชาชาติ แล้วทำไมถึงมีคนเหล่านี้อยู่เกือบทุกพื้นที่บนโลกใบนี้ แล้วพวกเขาเหล่านั้นเป็นคนเดินดินเหมือนกับเราไหม สุดท้ายแล้วความเท่าเทียมที่เรากล่าวกันมานั้นมีจริงหรือไม่
#ประเทศเจริญ สังคมเจริญ จิตใจและมโนธรรมนั้นเจริญด้วยไหม
ထံကီၢ်လဲၤထီၣ်လဲၤထီ ပှၤတဝၢလဲၤထီၣ်လဲၤထီအတၢ်ဆိကမိၣ်ဒီးအသးလၢအနီၤဖးတၢ်ဂ့ၤဒီးတၢ်အၢအဆၢန့ၣ်လဲၤထီၣ်လဲၤထီစ့ၢ်ကီးဧါ
หลายๆครั้งเราต่างก็เชื่อว่า อะไรที่เจริญแล้วย่อมต้องมีการพัฒนาและคุณภาพในหลายๆสิ่งต้องดีขึ้น แต่มันคงไม่ใช่เสมอไปถ้าเรารู้ถึงความเป็นจริงในสิ่งเหล่านี้ ทำไมนะเหรอ เพราะยิ่งพัฒนาการแข่งขันต้องสูงขึ้นเพื่อที่จะเป็นที่ 1 เพราะเหตุด้วยว่าที่ 1 นั้นแหละ อาจทำให้หลายๆบุคคลลืมเรื่องการพัฒนาบางสิ่งบางอย่างที่อยู่ภายในซึ่งเหมือนกับคำพูดที่ว่า สวยแต่รูปแต่จูบไม่หอม ถ้าภายนอกพัฒนาได้แล้วภายในควรที่จะพัฒนาได้ด้วยไหม ถ้า 2 สิ้งนี้เราสามารถนำมาหล่อมรวมด้วยกันแล้ว คุณเห็นสังคมและประเทศที่เปลี่ยนไป ไม่มากก็น้อย
เสียงสะท้อนจากคนตัวเล็ก
สิทธิมนุษย์ชนที่ไม่ครอบครุมคือปัญหาหนึ่งที่หลายคนมีโอกาสคาดเคลื่อนในการได้รับสิทธิความชอบธรรม
นุนี เยาวชนชาติพันธุ์กะเหรี่ยง
ถึงแม้ว่าบุคคลที่ได้รับการศึกษานั้นจะมีความรู้แต่ กระนั้นพวกเขาก็ยังคิดว่าจะมีศัตรูและทำให้พวกเขาเหล่านั้นแกร่งกลัวการถูกแย่งชิงจากสิ่งที่พวกเขารัก ดังนั้นเมื่อใครคนใดคนหนึ่งขึ้นมามีอำนาจ เขาเหล่านั้นสามารถโน้มน้าวใจให้ประชาชนของพวกเขาเห็นว่าสงครามเป็นสิ่งที่ถูกต้องและดีงามได้
Lewis McNamara นักศึกษากฎหมายนานาชาติ ชาวออสเตรเลีย
สงครามพรากความสุข พรากความรัก นั้นคือสิ่งที่ไม่ควรจะเกิดขึ้นกับทุกคนและทุกสังคมบนโลกใบนี้
PawKu Ever-Hser คนอเริกันเชื้อสายกะเหรี่ยงจาก Saint Cloud State University , USA.
author
