การสนับสนุนชาวปกากะญอในเรื่องอัตลักษณ์ชาติพันธุ์ของตนเอง และการส่งเสริมสังคมให้เรียนรู้วัฒนธรรมของกลุ่มชาติพันธุ์ปกากะญอ เป็นมาตรการฟื้นฟูวิถีชีวิตชาวปกากะญอที่คณะรัฐมนตรีได้ประกาศไว้เป็นมติ ไว้เมื่อวันที่ 3 สิงหาคม 2553
แต่ป้ายหน้าศูนย์ราชการประจำอำเภอกัลยาณิวัฒนากำลังเป็นไปตามมตินั้นจริงหรือ ?
ป้ายศูนย์ราชการอำเภอกัลยาณิวัฒนา คือสิ่งปลูกสร้างใหม่ล่าสุดของที่นี่ และยังจะมีอีกหลายๆ ป้ายตามมา คนในชุมชนจึงกังวลและตั้งข้อสังเกตุถึงภาษาที่ 3 ที่ปรากฏบนป้าย โดยเห็นว่าน่าจะใช้ภาษาที่คนท้องถิ่นส่วนใหญ่ที่นี่ใช้ เพราะนอกจากจะอ่านเข้าใจแล้ว ยังเป็นการสืบทอดเอกลักษณ์เฉพาะของท้องถิ่นอีกด้วย
ชาวปกากะญอ มีภาษาเขียนเป็นของตนเอง และพยายามสืบทอดต่อลูกหลาน โดยทุกวันอาทิตย์กลุ่มที่นับถือคริสต์ศาสนา จะมีการสอนภาษาปกากะญอและบันทึกคัมภีร์ในโบสถ์ด้วยภาษาเขียนของตนเอง สำหรับคนปกากะญอที่อำเภอกัลยาณิวัฒนาแห่งนี้ ก็ใช้ทั้งภาษาพูดและเขียนในชีวิตประจำวัน
นักภาษาศาสตร์ล้านนายืนยันว่า ภาษาพูดและเขียนของล้านนากับปกากะญอมีเอกลักษณ์ที่แตกต่างกัน
หากความหลากหลายทางวัฒนธรรมจะปรากฏอยู่และสืบทอดกันได้ด้วยภาษา ป้ายที่ปรากฏอยู่ในแผ่นดินที่มีเอกลักษณ์ทางชาติพันธุ์โดดเด่นแห่งนี้ จึงไม่ได้ทำหน้าที่เพียงแต่บอกสถานที่ แต่ทุกตัวอักษรหมายถึงสิ่งที่จะบ่งบอกตัวตนของคนที่ภูมิใจในชาติพันธุ์ของตนเอง
นักข่าวพลเมืองเหนือ จ.เชียงใหม่ รายงาน
ข่าวพลเมืองป้ายชื่ออำเภอกัลยาณิวัฒนา (Embedding disabled, limit reached)
ความเห็นจาก อ. เกริก อัครชิโนเรศ นักวิชาการประจำโครงการสารานุกรมวัฒนธรรมไทยภาคเหนือ ม.ช.
ป้ายอำเภอกัลยาฯความเห็นอ เกริก (Embedding disabled, limit reached)
ความเห็นจากพระชาวปกากะญอ วัดสวนดอก อ.เมือง จ.เชียงใหม่
ป้ายอำเภอกัลยาความเห็นพระ (Embedding disabled, limit reached)
author
