17 เม.ย. 2558 ทีมข่าวพลเมืองเผยแพร่คำแถลงของ พิณนภา พฤกษาพรรณ หรือ มึนอภรรยาของบิลลี่ หรือพอละจี รักจงเจริญ ปกาเกอะญอผู้ต่อสู้เพื่อสิทธิของกลุ่มชาติพันธุ์ซึ่งหายตัวไปเมื่อวันที่ 17 เม.ย. 2557 หลังถูกควบคุมตัวโดยเจ้าหน้าที่อุทยานแห่งชาติแก่งกระจาน จากกิจกรรม ‘รำลึก 1 ปี บิลลี่หายไป 11 ปี ทนายสมชาย’ ปักหมุด ‘ที่นี่มีคนหาย’ ที่ด่านมะเร็ว อุทยานแห่งชาติแก่งกระจาน ต.ห้วยแม่เพรียง อ.แก่งกระจาน จ.เพชรบุรี
000
000
ครบรอบ 1 ปี ของการถูกจับตัวไป หายไปอย่างไร้ร่องรอยของบิลลี่ หรือ นายพอละจี รักจงเจริญ สมาชิก อบต.ห้วยแม่เพรียง ชาวบ้านบางกลอย บ้านเลขที่ 37 ม.1 ต.ห้วยแม่เพรียง อ.แก่งกระจาน จ.เพชรบุรี ถูกจับไปข้อหานำน้ำผึ้งป่าออกจากป่า โดยเจ้าหน้าที่อุทยานแห่งชาติแก่งกระจาน ด่านเขามะเร็วที่เฝ้าต้นทางเข้าระหว่างหมู่บ้านโป่งลึก-บางกลอย จับควบคุมตัวบิลลี่ หรือ นายพอละจี รักจงเจริญไว้ ต่อมาหัวหน้าอุทยานอ้างว่าปล่อยตัวบิลลี่ไปตั้งแต่วันที่ 17 เม.ย. 57 วันเดียวกันที่จับตัววันนั้นแล้ว และอ้างอีกว่าจำนวนน้ำผึ้งแค่ 6 ขวด ข้อแท้จริงแล้ว จำนวนน้ำผึ้งมีทั้งหมด 38 ขวด (อยากทราบว่าจำนวนน้ำผึ้งที่เหลือหายไปไหน) โดยไม่ส่งโรงพัก ตร.ใดๆ ทั้งสิ้น และหายไปอย่างไร้ร่องรอยตั้งแต่วันที่ 17 เม.ย. 57 วันเดียวกันกับวันที่ถูกจับตัวนั้น
และ 1 ปีเต็มกับการรอคอย ความจริงที่กระจ่างว่าเป็นเช่นไร แต่ก็ไม่มีอะไรที่รู้ได้ว่าตัวบิลลี่ยังมีชีวิตอยู่หรือไม่ อย่างไร หรืออะไรเกิดขึ้นกับบิลลี่กันแน่ จะมีแต่ข่าวการมาพูดของชาวบ้านหลายๆ อย่างว่า ตัวบิลลี่ไม่อยู่แล้ว ข่าวมาจากการปล่อยข่าวของอุทยานว่าบิลลี่ไปอยู่ประเทศพม่า มีเมียพม่าไปนานแล้ว ซึ่งดิฉันพิณนภา พฤษพรรณ ภรรยานายบิลลี่ไม่เชื่อว่าบิลลี่ทำตัวเช่นนั้น แต่เชื่อว่าการที่บิลลี่เป็นผู้ประสานงานให้กับผู้เดือดร้อนในที่อยู่อาศัย ที่ทำกิน บิลลี่เป็นผู้ประสานงานกับคนภายนอกเข้ามาช่วยในเรื่องข้าวสารอาหารแห้ง
บิลลี่ทำให้คนภายนอกเข้าใจกับชาวบ้านโป่งลึก-บางกลอย หรือชาวบ้านที่อยู่ในเขตอุทยานให้มากขึ้น และบิลลี่จะไม่เข้าข้างเจ้าหน้าที่ใดๆ ที่ทำผิด เช่นเจ้าหน้าที่อุทยานที่เผาบ้านและยุ้งข้าวของปู่คออี้กับลูกหลานและชาวบ้านอีกหลายคน ซึ่งงานเหล่านี้ที่บิลลี่ทำไปทั้งหมด ดิฉันมั่นใจว่าทำให้เจ้าหน้าที่อุทยานไม่พอใจบิลลี่แน่ เพราะก่อนที่บิลลี่ถูกจับหายไป บิลลี่พูดประจำว่า ถ้าวันใดบิลลี่หายระหว่างทางจากป่าเด็งไปโป่งลึก-บางกลอย ไม่ต้องตามหาบิลลี่ ไม่ต้องเป็นห่วงบิลลี่ ให้รู้เลยว่าบิลลี่ถูกหัวหน้าอุทยานแห่งชาติแก่งกระจานฆ่าตายนานแล้ว
และถึงอย่างไรก็ตาม ดิฉันเชื่อว่าบิลลี่ยังอยู่ในการควบคุมของเจ้าหน้าที่อุทยาน ถ้าไม่เช่นนั้น บิลลี่กลับบ้านหาครอบครัวนานแล้ว เพราะครอบครัวเป็นดวงใจสำคัญของบิลลี่ บิลลี่ไม่สามารถละทิ้งได้เลยแน่นอน ขนาดมีเวลาว่างแค่ครึ่งวันยังกลับมาหาครอบครัวได้ และทุกวันที่ 1 ปีใหม่ของทุกปี บิลลี่จะอยู่ไกลแค่ไหนก็ตาม บิลลี่ต้องกลับมาสวัสดีปีใหม่ครอบครัวให้ได้ ทุกวันที่ 1 ปีใหม่ของทุกปี
และในเรื่องการติดตามคดีบิลลี่ ดิฉันได้ไปแจ้งความที่ สภ.แก่งกระจาน เมื่อ 19 เม.ย. 57 เมื่อ 23 เม.ย. 57 ไปที่ศาลากลางจังหวัด เมื่อ 24 เม.ย. 57 ไปศาลเพชรบุรี เมื่อ 12 พ.ค. 57 ไปที่กรมอุทยาน เมื่อ 19 พ.ค. ไปศาลปกครอง และไปอีกหลายที่ ล่าสุดไปยื่นเอกสารที่ ปปท.กรุงเทพ และยื่นศาลอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์ก็ยกคำร้องไป ทุกขั้นตอนในการติดตามคดีบิลลี่ ดิฉันรู้สึกว่าการทำงานของเจ้าหน้าที่หรือหน่วยงานที่เกี่ยวข้องทำงานล่าช้ามาก ตั้งแต่ต้นที่ดิฉันไปแจ้งความที่ สภ.แก่งกระจานแล้ว เพราะตำรวจไม่รับแจ้งความทันที กว่าจะรับแจ้งก็ช่วงบ่ายแล้ว
แต่ถึงการติดตามคดีจะล่าช้าอย่างไรก็ตาม ดิฉันขอให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้อง หรือผู้ติดตามคดีบิลลี่นี้ช่วยเร่งรัดในการติดตามคดีให้ถึงที่สุด จนกว่าคดีความจะสิ้นสุดลง และขอให้คนหรือหน่วยงานที่เข้าใจผิดวิถีชีวิตของชาวปกาเกอะญอที่อยู่ในเขตอุทยานแบบผิดๆ นั้น ขอให้เข้าใจใหม่ว่า ชาวปกาเกอะญอเป็นคนดั้งเดิม ไม่ได้เป็นชนกลุ่มน้อย ไม่ได้เป็นกองกำลังซ่อนสุมอาวุธ เป็นแค่ชาวบ้านธรรมดาไม่มีอาวุธอะไร ไม่ได้ตัดไม้ทำลายป่า เป็นผู้รักษาต้นน้ำมากกว่า หากไม่เช่นนั้นลองเปรียบเทียบดูว่าคนพื้นราบกับคนพื้นที่สูงใครกันแน่ที่มีป่าไม้เยอะ และไม่ได้เป็นผู้ปลูกยาเสพติด เพราะไม่รู้จักว่าจะทำประโยชน์อย่างไร จะกินเหมือนข้าวก็ไม่ได้
ก็ขอเข้าใจใหม่ว่า ชาวปกาเกอะญอไม่ต้องการอะไร ขออยู่แบบพอเพียง แบบวิถีชีวิตปกาเกอะญอดั้งเดิม และขอให้เจ้าหน้าที่รัฐยอมรับและปฏิบัติตามแนวนโยบาย มติ ครม.3 ส.ค. 53 อนุญาตให้ชาว ปกาเกอะญอได้มีวิถีชีวิตอย่างเดิม
น.ส. พิณนภา พฤกษาพรรณ
17 เม.ย. 58
author
