ทุกคนคงรู้จักหรือเคยรับชมละครเวทีกันมาบ้างไม่มากก็น้อย องค์ประกอบของละครเวทีทั่วไปก็คงจะมีเพียงแค่ การแสดงบนเวที ฉาก แสง เสียงที่เปิดในการแสดง แต่สำหรับนิสิตสาขาวิชาการสื่อสารสื่อใหม่ มหาวิทยาลัยพะเยา ไม่ทำละครเวทีแบบธรรมดาแน่นอน เพราะเราทำละครเวทีที่มีการพากย์เสียงกันสดๆ ทำเสียงประกอบสด (foley) และทำดนตรีเองทั้งหมด
แต่กว่าจะออกมาเป็นละครเวทีที่ไม่ธรรมดาแบบนี้
พวกเราต้องผ่านอะไรมาบ้างนะ??
วันที่ 7 มีนาคม 2566 นิสิตคณะบริหารธุรกิจและนิเทศศาสตร์ สาขาวิชาการสื่อสารสื่อใหม่ มหาวิทยาลัยพะเยา ได้จัดทำละครเวทีขึ้น เป็นการร่วมมือกันของนิสิตชั้นปีที่ 2 และนิสิตชั้นปีที่ 3 ซึ่งเป็นการสอบปลายภาคของรายวิชาการสร้างเสียงประกอบสำหรับสื่อดิจิทัลและรายวิชาการผลิตรายการ สำหรับสื่อใหม่ เราได้งัดวิชาความรู้ทั้งหมดที่เราเรียนมา มาใช้กับละครเวทีในครั้งนี้ทั้งหมด ถือว่าเป็นสนามลองฝีมือที่ดีเลยทีเดียว
พวกเราได้เตรียมเรื่องราวมาด้วยกันถึง 2 เรื่อง 2 รส เรื่องแรกว่าด้วยเรื่องราวของ “เฌอแตม” ลูกแม่ค้าขายส้มตำที่ไม่เคยคิดช่วยแม่ขายส้มตำ แต่เฌอแตมต้องพบกับจุดเปลี่ยนในชีวิตของเธอ เธอจะทำอย่างไร? โปรดติดตามในละครเวทีเรื่อง “ส้มตำ กลับใจ”
และอีกเรื่องที่สนุกไม่แพ้กัน กับการไขปริศนาของเหล่านักเรียนที่รักการสืบสวน แต่พวกเขาต้องมาไขปริศนาเป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่ชมรมของพวกเขาจะถูกยุบ มาลุ้นกันว่าชมรมจะถูกยุบหรือไม่ และจะไขปริศนาครั้งนี้ไปได้อย่างไร มาเอาใจช่วยกันในเรื่อง “ ไขWHO ” ตอน “ เดอะฉำฉา ”
สามารถรับชมย้อนหลังได้ที่ เพจสาขาวิชาการสื่อสารสื่อใหม่ มหาวิทยาลัยพะเยา New Media Communication-NMC UP
Link: https://www.facebook.comร/studyatNMCUP?mibextid=LQQJ4d
ด้วยองค์ประกอบของละครเวทีของเรานั้นไม่ธรรมดา เพราะต้องมีทั้งการพากย์สด ทำเสียงประกอบสด พวกเราจึงมุ่งมั่นและตั้งใจเป็นอย่างมากในการทำละครเวทีในครั้งนี้ แต่นี่เป็นครั้งแรกของพวกเรา จึงมีความกดดันและกลัวจะออกมาไม่ดีบ้าง แต่เราก็สู้กับความกดดันและความกลัวนี้โดยการฝึกซ้อมกันอย่างหนักหน่วงตลอดระยะเวลาเกือบ 1 เดือน และทุกหน้าที่ล้วนมีความท้าทายให้เราได้รับมือกับมัน ไม่ว่าจะเป็น
นักแสดง ที่ต้องสวมบทบาทของตัวละครและเข้าใจความคิดของตัวละครอย่างลึกซึ้ง แต่ไม่หมดเพียงเท่านี้ความท้าทายของการแสดงละครเวทีก็คือการที่ต้องเล่นให้ใหญ่กว่าปกติ พลังของนักแสดงที่ต้องส่งออกมาจึงต้องมาก แถมยังต้องพูดให้ตรงกับนักพากษ์อีกด้วย
ภาพซ้อมการแสดงของนักแสดงเรื่อง ไขWHO
ส่วนนักพากษ์เองก็ต้องเข้าถึงอารมณ์และเข้าใจตัวละครเช่นเดียวกัน ความท้าทายของนักพากย์ก็คือการที่ต้องพูดให้ชัดถ้อยชัดคำแต่ก็ต้องคีพคาแรคเตอร์ของตัวละคร ถึงแม้ว่าตัวละครตัวนั้นเป็นตัวละครที่เสียงเล็ก พูดน้อย แต่เราก็ต้องพากย์ให้ฟังรู้เรื่อง และต้องพากย์ให้สอดคล้องกับอารมณ์ของนักแสดงอีกด้วย การซ้อมกับนักแสดงจึงเป็นสิ่งสำคัญเพื่อให้ทุกอย่างออกมาสมบูรณ์
ภาพการซ้อมของนักพากษ์เรื่อง ไขWHO
นอกจากการแสดงแล้วก็ยังมีอีกสิ่งหนึ่งที่ขาดไม่ได้เลยก็คือการทำเสียงประกอบที่ทำสดๆให้ได้รับชมไปพร้อมๆกับการแสดงหรือที่เรียกกันว่า Foley เป็นการทำเสียงประกอบที่ทำให้ละครเวทีนั้นดูสมจริงมากยิ่งขึ้น ซึ่งความยากอยู่ที่การทำเสียงประกอบให้ตรงจังหวะของนักแสดงและให้เหมาะสมกับสถานที่นั้นๆ การหยิบจับ ของตก หรือแม้กระทั่งการเดินของนักแสดง เห็นยากแบบนี้แต่เมื่อได้ลองทำแล้วก็เป็นอะไรที่น่าสนุกเหมือนกัน
ภาพการซ้อมของ Foley artist เรื่อง ไขWHO
นิสิตชั้นปีที่ 3 จะรับผิดชอบในเรื่องของ production และการถ่ายทอดสดบน Online Platforms Facebook Live เพจสาขาวิชาการสื่อสารสื่อใหม่ มหาวิทยาลัยพะเยา New Media Communication-NMC UP ซึ่งมีความท้าทายและสนุกไม่แพ้กัน
และสุดท้ายนี้ที่ทุกอย่างออกมาสมบูรณ์แบบเพราะความมุ่งมั่นตั้งใจของพวกเรานิสิตสาขาวิชาการสื่อสารสื่อใหม่ ที่อยากให้ละครเวทีในครั้งนี้ออกมาดีที่สุด ถือว่าเป็นประสบการณ์ที่มีค่ามากสำหรับพวกเรา ได้บทเรียนที่หาไม่ได้จากในห้องเรียน การทำงานร่วมกันเป็นทีมและการแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้า มันทำให้เราพัฒนาไปอีกขั้น เป็นอีกหนึ่งชิ้นงานที่พวกเราภาคภูมิใจเป็นอย่างมาก เป็นความทรงจำที่ดีที่เราจะไม่ลืมเลือนเลย เราก็อยากจะย้ำอีกทีว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดการทำละครเวทีในครั้งนี้ก็คือการฝึกซ้อม เพราะ “เมื่อเราซ้อมมากเราก็จะมีข้อผิดพลาดน้อย”
สามารถติดตามผลงานและข้อมูลอื่นๆ ได้ที่
Facebook Fanpage: สาขาวิชาการสื่อสารสื่อใหม่ มหาวิทยาลัยพะเยา New Media Communication-NMC UP
Link : https://www.facebook.com/studyatNMCUPmibextid=LQQJ4d
