- เคยไหม กลัวที่จะออกจากเซฟโซน กลัวที่จะลงมือทำสิ่งใหม่ๆ กลัวที่ต้องไปเผชิญกับผู้คนมากมาย กลัวที่ต้องพูด
โดยส่วนตัวแล้ว เป็นคนช่างคิดช่างฝันชอบพูด แต่เวลาได้ทำอะไรซักอย่างหรือต้องพูดอะไรต่อหน้าคนมากมาย มันก็จะเกิดอาการกลัวและกังวลขึ้นมาเสียดื้อๆ กลัวที่จะต้องพูด กลัวที่จะผิดพลาดต่อหน้าผู้คน กลัวเสียงตอบรับที่จะได้กลับมา
แต่แล้วในวันหนึ่งก็มีเหตุการณ์เกิดขึ้น ในการสอบปลายภาคของรายวิชา “การสร้างเสียงประกอบ” สำหรับ NMC ปี2 กับงานกลุ่ม “ละครเวที” และในเมื่อเป็นละครเวทีของรายวิชาการสร้างเสียงประกอบละครเวทีจะธรรมดาได้อย่างไร จริงไหม?
จุดมุ่งหมายชัดเจนจะทำให้ภาพในความคิดเป็นจริง
INTO THE MAGIC SHOP
ในการทำละครเวทีครั้งนี้ ที่ไม่ได้เน้นแค่การแสดงของนักแสดงเพียงอย่างเดียว แต่ได้มีการผสมผสานงานขึ้นใหม่กับทีมเบื้องหลัง “ทีมสร้างเสียง”ที่ถือว่าเป็นหัวใจหลักของการแสดงละครเวทีในครั้งนี้ ที่ได้มีการแต่งเพลง ทำทำนองดนตรีขึ้นมาใหม่ และทีมเสียงก็ได้ร้องเพลงกันเอง บอกเล่าเรื่องราวผ่านบทเพลง ทำให้ละครเวทีมีความน่าสนใจมากขึ้น ในการแสดงละครเวทีครั้งนี้เราไม่ได้ให้นักแสดงพูดไปแสดงไป แต่จะเป็นการลิปซิ้งโดยจะมี “ทีมนักพากย์” ที่ทำหน้าที่เสียงแทนผู้แสดง การพากย์กันอย่างสดๆผ่านการแสดง การใช้อารมณ์และน้ำเสียงให้เสมือนว่าตนเป็นคนที่กำลังแสดงอยู่จริงๆ อีกทั้งทีมที่จะขาดไปไม่ได้เลยของละครเวทีครั้งนี้ ส่วนหนึ่งของการแสดงที่สำคัญในการเพิ่มอรรถรสของการแสดง การสร้างเสียงประกอบ “ทีม Foley” การนำอุปกรณ์ต่างๆมาใช้สร้างเสียงประกอบในแต่ละฉากหรือเหตุการณ์ในแต่ละซีนของเรื่อง ทำให้การแสดงดูสมจริงมากยิ่งขึ้น
การสอบปลายภาคที่เป็นงานใหญ่ขนาดนี้และยังต้องทำงานร่วมกับเพื่อนๆกลุ่มใหญ่ มันน่ากังวลมากๆเลยล่ะ ว่าไหม? แถมยังได้ร่วมงานกับพี่ๆ NMC ปี3 อีก กังวลขึ้นไปใหญ่เลย ในคราแรกที่ประชุมในการวางตัวหรือวางตำแหน่งต่างๆ ไม่กล้าที่จะแสดงความคิดเห็นมากเพราะกังวลว่าถ้าพูดไปเพื่อนจะรับฟังไหม พูดไปมันจะโอเคหรือเปล่า พูดไปแล้วจะไปขัดกับความคิดเพื่อนไหม แต่แล้วก็มีความคิดที่ผุดขึ้นมาว่า ถ้ามัวแต่กังวลแล้วจะได้อะไร ไม่ลองแล้วจะได้รับอะไรใหม่ๆได้ไง ในจังหวะที่ความคิดในหัวตีกันอยู่นั้น เพื่อนก็ได้ถามความเห็นว่าจะรับหน้าที่นี้ไหม “Stage Manager” ตอนนั้นขอแค่ว่าให้เราลองก้าวกระโดดความกลัวออกไปอาจจะไม่มากก็น้อยในการออกจากเซฟโซนที่ตั้งไว้ จึงตอบตกลงรับหน้าที่นี้กับเพื่อนไป เริ่มแรกที่ได้ลงมือทำทุกอย่างมันดูยากไปหมด การต้องไปมอบหมายงานต่างๆให้กับเพื่อน การต้องพูดติดต่อกับคนมากมาย แต่พอได้มีเพื่อนๆที่คอยซัพพอร์ต คอยให้กำลังใจและคอยช่วยหลือ มันจึงผ่านไปด้วยดี(?) โอเค มันอาจจะไม่ได้ดีมาก แต่มันก็ถือว่าดีในระดับหนึ่งเลยจริงๆ ในแต่ละวันที่ได้ทำงานร่วมกันมีเหนื่อยบ้าง ไม่เป็นดั่งที่หวังบ้าง แต่มันสนุกมากๆจนลืมไปเลยว่าครั้งก่อนเราเคยกังวลอะไร
การหายใจและการผ่อนคลายเป็นขั้นตอนแรกของการกล่อมให้จิตนิ่ง
INTO THE MAGIC SHOP
มันอาจจะยากในการเริ่มอะไรใหม่ๆ แต่เราอยากให้คุณลองจริงๆ ลองเปลี่ยนแปลง ลองออกจากเซฟโซนของตัวเอง ลองเปิดใจรับอะไรใหม่ๆ เริ่มแรกมันอาจจะดูยาก แต่เชื่อเถอะ มันคุ้มที่จะลองออกมาจริงๆ อย่ากลัวการเปลี่ยนแปลงเลยนะ เพราะคุณจะเติบโตขึ้นทุกครั้งที่มีบางอย่างเปลี่ยนไป ถึงแม้มันจะผิดพลาด มันอาจจะไปได้ไม่ค่อยดี แต่ว่าอย่างน้อยก็ได้ทำ มันสามารถเรียนรู้ได้อีกเยอะมากๆจากประสบการณ์ที่ได้รับ
Life is short if you don’t do things you will regret it afterwards
Grace maneerat
