หลังจากสาขาวิชาการสื่อสารสื่อใหม่ ห่างหายจากการทำละครเวทีไปนาน ก็กลับมาอย่างน่าตื่นเต้นกับ 2 เรื่อง 2 รส “ส้มตำกลับใจ” กับ “ไข (WHO) ตอน เดอะฉำฉา” ทั้งสองเรื่องต่างมีเรื่องราวที่แตกต่างจากกันอย่างสิ้นเชิง ออกอากาศในวันเดียวกัน และสิ่งที่น่าสนใจก็คือ พากย์สด ทำเสียงประกอบสด ไลฟ์สด! ท้าทายและน่าตื่นเต้นมากๆสำหรับพวกเราเด็กสื่อใหม่
ส้มตำกลับใจ ละครเวทีของเด็กนิเทศสื่อใหม่ ม.พะเยา
ดิฉันได้รับหน้าที่เป็น Art Director (AD) และได้รับหน้าที่ย่อยเข้าไปอีก ก็คือฝ่ายคอสตูม
ทำกันอยู่ 2 คน ก็คือดิฉันเองและคุณฟอร์ด (กฤษฏา ปรางศรีอรุณ)
เรามาเริ่มกันเลยค่ะ หาชุดของเจ้ตุ๊ก เจ้าของร้านส้มตำสุดเด็ด เอาต้องการชุด แสบๆ เก๋าๆ ตามสไตล์รุ่นคุณแม่ แต่เปรี้ยวออกรส
สถานที่ที่เราไปหานั่นก็คือ โกดังเสื้อผ้าญี่ปุ่น เดี๋ยวจะแนบลิงค์ไว้ท้าย BLOG นะคะ <3
จริงๆแล้วเราได้รับหน้าที่หลให้ไปหาเสื้อผ้าของนักแสดง “ทุกคน” ไม่ว่าจะเป็น เฌอแตม น้ำฟ้า ใบเฟิร์น ลูกค้าผู้ชาย และนักเต้นอีก 2 คน
แต่พอฉันถ่ายชุดต่างๆให้เพื่อนดู ผ่านอยู่ชุดเดียวค่ะ คือชุดของเจ้ตุ้ก ชุดอื่นที่ไม่ผ่านเพราะว่ามันน่ากลัวเกินไป ;_;
ดิฉันอุตส่าห์ mix&match สุดความสามารถ แต่ทุกคนเข้าไม่ถึงชั้น เสียใจมาก
ถ้าหากสงสัยว่าชุดพยาบาลและหมอ เอามาจากไหน? ตอบตรงนี้ได้เลยว่า ชุดของคุณหมอบึ้มเราซื้อค่ะ ส่วนชุดของพยาบาลเราใช้วิธีการยืมจากเพื่อนที่ดิฉันรู้จัก ทั้งชุด และหมวก
นี่คือชุดเต็มจากเพื่อนของดิฉัน สังเกตว่าจะมีเอี๊ยม ซึ่งทำให้ดูเด็กเราเลยไม่ใส่ เพราะจะได้ดูโต นี่คือผลลัพธ์ค่ะ เหมือนพยาบาลตัวจริงสุดๆ สวยๆๆๆๆๆๆ
แต่จริงๆแล้ว ก่อนหน้าที่จะมาเป็นฝ่ายคอสตูมที่ทุกคนเห็น ดิฉันเป็นฝ่ายทำพร็อบค่ะ ไปช่วยเพื่อนๆอยู่แค่ 2-3 วัน ซึ่งไป ทำอะไรคะ นั่งเฉยๆค่า5555 กะเทยทำอะไรไม่เป็นซักกกกอย่าง5555555
โปรดิวเซอร์น่าจะเล็งเห็นว่าดิฉันไม่ทำอะไรซักอย่าง เลยลากให้ฉันไปทำคอสตูม ซึ่งเป็นเรื่องที่ดีมากๆๆๆๆ เพราะถนัด ชอบแต่งตัวสุดๆไปเลย
สุดท้ายแต่ไม่ท้ายสุดต้องขอบคุณอาจารย์ทุกคนที่เกี่ยวข้องและเพื่อนๆที่เต็มที่กับละครเวที ขอบคุณพี่ๆปี 3
ที่เป็นโปรดัคชั่นส์ให้กับพวกเรา เป็นครั้งแรกเลยที่ได้มีโอกาสได้ทำละครเวที ซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่เคยทำ
เป็นประสบการณ์ที่ดีมากๆ และมีความสุขมากๆที่ได้รับหน้าที่ต่างๆตั้งแต่ฝ่ายพร็อบไปจนถึงคอสตูม