ในการทำละครเวทีมีหลายประเภทและมีหน้าที่ที่แต่งต่างกันออกไป ในการทำละครเวทีครั้งนี้ เป็นการทำละครระหว่างนิสิตชั้นปีที่2และชั้นปีที่3 เป็นการใช้ความรู้จากที่เรียนมาและได้มาปฎิบัติลงมือทำด้วยตนเอง และวันนี้เราจะมาเล่าถึงตำแหน่งที่ผมได้ทำนั้นก็คือ Foley Artistเป็นการเลียนแบบเสียงที่ใช้ในการทำละครไม่ว่าจะเป็นเสียงเดิน เสียงกิ่งไม้หักหรือจะเป็นเสียงต่างๆที่มนุษย์สามารถสร้างขึ้นเองได้ด้วยอุปกรณ์ที่มีอยู่
ตำแหน่งที่ผมได้รับมอบหมายวันแรกก็คือฝ่ายทำเสียง Foley Artist โดยทีมผมมีสมาชิกทั้งหมด8คน และทุกคนได้แบ่งหน้าที่กันทำและได้รับหน้าที่เตรียมสิ่งของมาที่จะทำก่อนจะถึงวันซ้อมวันแรก โดยวันแรกการทำFoleyนั้นค่อนข้างยาก เพราะทีมเราไม่ได้มีประสบการณ์การปฎิบัติกันมากขนาดนั้น โดยก่อนจะมาซ้อมกันวันแรกพวกเราได้ไปทำงานกันอย่างหนักโดยการแกะเสียงที่จะใช้และหาวัสดุที่จะสามารถมาทำเสียงนั้นได้ จนถึงวันแรก และแน่นอนมันจะไม่มีคำว่าPerfect และพวกเรายังได้รับคำแนะนำในการทำจากเพื่อนๆและอาจารย์หลายท่านที่แนะนำวัสดุที่ใช้และวิธีการทำเสียง
ในสัปดาห์ที่สิ่งของและการแบ่งหน้าที่เริ่มเข้าที่เข้าทาง ทุกคนเริ่มเข้าใจและช่วยกันทำ ในการทำFoley ไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด เพราะเราได้รับคำติจากอาจารย์หลายท่านว่าขณะทำเสียง มีเสียงไม่ตรงบ้าง เสียงไม่ใช่บ้างหรือทำไม่พร้อมกับนักแสดงก็มีบ้าง แต่ทีมเราก็ยอมรับคำติและได้พัฒนาตัวเองและตั้งใจซ้อมอยู่ตลอดและแน่นอนครับ ความพยายามมันไม่ทำร้ายใครอยู่แล้วแน่นอน ซึ่งหน้าที่ที่ผมได้รับก็คือเป็นคนทำเสียงเดินของตัวละคร ซึ่งแรกๆอาจจะยากเพราะเราต้องปรับจังหวะให้ตรงกับนักแสดง และการหาของมาทำสถานที่ให้เหมือนจริงกับที่นักแสดงเขาอยู่ในสถานที่แห่งนั้น ไม่ว่าจะเป็นป่าหรือห้องชมรม
ในช่วงสัปดาห์ก่อนการแสดงจริง ทีมFoley ค่อนข้างทำงานหนักมากขึ้นจากเดิม เนื่องจากมีปัญหาที่เกิดขึ้นระหว่างทำไม่ว่าจะเป็น ลังไม้ที่มีการรั่วและทำให้ดินตกลงมา อุปกรณ์บางชิ้นไม่พอ หรือมีการเพิ่มฉากและมีการเปลี่ยนแปลงบทนักแสดงหรือตัวเรื่อง ทำให้Foleyอาจจะเกิดปัญหาตรงนั้นบ้าง พวกเราได้ทำการแก้ไขและซ้อมกันตลอด พวกเราซ้อมกันหนักมาก ทุกคนในทีมตั้งใจกันหมดเพื่อไม่ให้เกิดข้อผิดพลาดในการแสดง ได้มีการเช็คเสียงที่ทำออกมาว่าเสียงดังพอไหม ชัดเจนพอไหม การลงน้ำหนักเท้าเป็นยังไงบ้าง และเสียงคนอื่นที่ทำควรจะอยู่ใกล้ไมค์ขนาดไหนและควรตั้งไมค์ที่มุมไหน
ในวันก่อนแสดงจริง3วันนั้นได้เกิดปัญหาคือมีการปรับเปลี่ยนห้องการแสดงทำให้เราไม่ค่อยได้ซ้อมลงตัวและอาจจะจัดที่นั่งได้เหมือนเดิมตลอด และต้องมีการปรับเปลี่ยนที่นั่งเพราะที่ที่ได้อยู่ของทีมFoley เป็นพื้นที่ที่ใช้คนเยอะด้วยจำนวนสมาชิกในทีมเรามีถึง8คน อาจจะจำกัดพื้นที่ด้วย แต่พวกเราก็สามารถจัดสรรค์พื้นที่ได้และพอทุกอย่างเริ่มเข้าที่เข้าทาง ทุกคนเริ่มหาตำแหน่งของตัวเองได้ ในการซ้อมวันนั้นก็ออกมาดีเพราะใกล้วันแสดงจริง ควรจะมีข้อผิดพลาดน้อยที่สุดหรือไม่ควรจะมี แต่ด้วยทีมเรา ก็เกิดปัญหาในช่วงก่อนแสดงวันจริง1วันโดยกล่องกระดาษที่เราเอามาใช้นั้นเกิดรั่วขึ้นมา แต่เราก็ได้แก้ปัญหาโดยการเอาสก็อตเทปไปอุดรอยรั่วไว้หมดแล้วจนถึงวันแสดงจริง
จนถึงวันแสดงจริง ผมยอมรับเลยว่าผมตื่นเต้นมาก โดยก่อนแสดงจริงผมได้ภาวนาให้วันนี้เป็นวันที่ดีและผ่านมันไปด้วยดี และขอให้ไม่เกิดข้อผิดพลาดระหว่างการแสดงด้วย พวกผมมาสแตนบายรอตั้งแต่8โมง ทุกคนตื่นเต้นกันมากและต่างฝ่ายก็มาพร้อมกัน มาสแตนบายรอถึงแม้ว่าSec ของพวกผมจะได้แสดงเป็นชุดที่2
หลังจากทีมของผมได้แสดงจนมันเสร็จทั้งหมด ผมต้องพูดเลยว่าผมดีใจมันมากที่ผมได้เต็มที่กับมัน ทุกคนทำกันได้ดีมาก มันเหมือนได้ปลดปล่อยทุกอย่างที่เราได้ซ้อมมันมา ผมรู้สึกดีใจมากๆหลังจากเสียงปรบมือขึ้นรอบแรกหลังจากที่นักแสดงได้พูดจบ หลังจากนั้นรุ่นพี่ได้สั่งCut คือเหมือนทุกอย่างมันได้สิ้นสุดลงแล้ว ทุกคนได้ปรบมือพร้อมกันอีกครั้งเหมือนว่างานนี้ได้สำเร็จเป็นที่เรียบร้อยแล้ว มันเป็นอารมร์ของคนที่ทำงานใหญ่แล้วผ่านไปได้ด้วยดี และต้องขอขอบคุณคณะอาจารย์ทุกท่านและพี่ปี3และเพื่อนปี2 ที่คอยให้คำแนะนำและช่วยกันทำจนมันสามารถผ่านไปด้วยดี และหวังว่าจะมีงานแบบนี้ให้ทำอีกเรื่อยๆเพราะได้ลองทำแล้วมันสนุกมากครับ
