ละครเวที คือการแสดงอารมณ์ ความรู้สึก ออกมาจากภายใน ให้เกิดความรู้สึกร่วมระหว่างผู้แสดงกับผู้ชม ซึ่งไม่ได้มีการกำหนดรูปแบบวิธีการแสดงว่าต้องเป็นแบบใด การแสดงที่เน้นร่างกาย การเคลื่อนไหว บอกเล่าภาพชีวิตละครเวทีนั้นมีตั้งแต่ นักแสดง 1 คนจนถึง 100 คน อาจมีฉากยิ่งใหญ่หรือใช้เพียงแค่ไฟกับท่าทางของนักแสดงก็ได้ และมีการแสดงทั้งในโรงละคร โรงเรียน มหาวิทยาลัย ร้านอาหาร ห้องโล่ง หรือสวนสาธารณะ สะท้อนให้เห็นการทำงานอย่างพิถีพิถันของทีมงานโปรดักชั่น ซึ่งจะโดดเด่นไปตามคณะและสาขาที่เรียน อย่างเช่น คณะบริหารธุรกิจและนิเทศศาสตร์ สาขา สื่อสารสื่อใหม่ ก็จะโดดเด่นในเรื่องของการทำสื่อเสียง เอฟเฟคที่เสมือนของจริง ไม่ว่าจะเป็นเสียงสิ่งของ เสียงธรรมชาติ เสียงพากษ์ ดนตรี แม้กระทั่งเพลงที่คิดขึ้นมาจากจินตนาการของตัวเองให้ทำนองเนื้อร้องเข้ากับเรื่องที่แสดง อธิบายเนื้อเรื่องผ่านเสียงเพลงให้กลายเป็นละครเวทีแนวMusical
- การแสดง เรื่องราวเกี่ยวกับร้านส้มตำสายฮากับลูกสายเฮ ที่พร้อมปรับปรุงตัวเองเพื่อเปลี่ยนแปลงทุกอย่างที่เคยทำให้แม่เสียใจ เล่าเรื่อง ผ่านลูกของเจ้าของร้านส้มตำที่มีนิสัยชอบเที่ยวไม่ค่อยเอาไหน ใช้นักแสดง 8 คน ผู้ให้เสียงพากษ์ 6 คน และที่ขาดไม่ได้เสียง Foley หมายถึงการเคลื่อนไหวแล้วเราเห็นบนจอหรือนอกจอแต่รู้สึกได้ ใช้คนทำ 5 คน พรอบ 11 คน แสดงแนว Musical เน้นอธิบายเรื่องราวผ่านเนื้อเพลงเป็นหลักและแอคติ้งของนักแสดงที่ชัดเจน ที่ขาดไม่ได้คือทีมงานโปรดักชั่น ที่เป็นตัวกลางระหว่างผู้กับกับและผู้ชมคอยควบคุมและถ่ายทำ สตรีมถ่ายทอดสดผ่านFacebookจะเห็นได้ว่าการสร้างละครเวทีนั้นต้องใช้เวลาซักซ้อมค่อนข้างนานเพื่อให้ผู้ชมเข้าใจโดยที่ไม่ต้องมองดูบนเวทีตลอดเวลาทีมนักแสดง ทีมโปรดักชั่นต้องสัมพันธ์ ขฌะที่ออกอากาศอยู่
- การสร้างละครเวที การสร้างละครเวทีไม่ได้ทำเพื่อสร้างความบันเทิงเพียงอย่างเดียว แต่ยังต้องการสื่อสารเนื้อหา มุมมองข้อคิดบางอย่าง เพื่อให้ผู้ชมได้คิดตามเหตุการณ์นนั้น
- มีความเป็นสื่อใหม่ จากการถ่ายทอดสดเพื่อให้เข้าถึงผู้ชมได้ทุกที่ทุกเวลาสามารถโต้ตอบหรือตอบกลับผู้ชมทางสื่อ ออนไลน์ได้ทันที และสร้างเนื้อหาที่สดใหม่ไร้ข้อจำกัดในเวลาจริง
บทความที่เกี่ยวข้อง
อาคาร99ปี ห้องUB002
Studio คณะบริหารธุรกิจและนิเทศศาสตร์
.jpg)