สำหรับเด็กอีสานถิ่นที่ราบสูงแล้วนั้นการใช้ชีวิตในต่างถิ่นใช่จะเป็นเรื่องง่าย ไม่ว่าจะเป็นสถานที่ผู้คนหรือวัฒนธรรมล้วนแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง แต่การศึกษาก็ได้พาเรามาอยู่ ณ ที่แห่งนี้ “มหาวิทยาลัยพะเยา”
- เริ่มจากการเดินทางขึ้นมอ สำหรับนิสิตที่มีรถยนต์สามารถขับขึ้นไปเรียนบนมอได้อย่างสบายแต่ใช่ว่าคนที่ไม่มีรถยนต์จะไม่สบาย ถึงแม่ทางมหาวิทยาลัยพะเยาจะห้ามให้รถจักรยานยนต์ขึ้นไปบนมอเพื่อป้องกันอุบัติเหตุจึงจัดสรรให้มีบริการรถเมย์ม่วงรับส่งนิสิตนักศึกษาเพียงพอต่อความต้องการแน่นอน
- แล้วต้องขึ้นรถเมย์คันไหน? แล้วแต่ล่ะคันจอดตรงไหนบ้าง? คงเป็นสิ่งที่นิสิตนักศึกษาที่เข้ามาใหม่สับสนไม่ต่างกันแน่นอน ซึ่งรถเมย์ของมหาวิทยาลัยของเราจะมีการให้บริการตั้งแต่ 7:00-21:00 นาฬิกา 3สายด้วยกัน ได้แก่ สายICT สายหอใน สายหน้ามอ ถ้าใครกลัวว่าจะหลงขึ้นผิดคันก็จะมีป้ายLEDหน้ารถบอกว่ารถคันนั้นเป็นสายไหนอีกด้วย
- หอใน? แล้วระบบหรือการจองหอในเป็นยังไงบ้าง? สำหรับเฟรสชี่ที่เข้ามาใหม่คงสับสนว่า จะเลือกอยู่หอนอกหรือหอใน ทั้งหอนอกและหอในต่างก็มีข้อดีข้อเสียต่างกัน ถ้าอยู่หอในจะถูกกว่าสามารถเซฟบัดเจทไปได้เยอะเลย (แต่แอบกระซิบว่าออกมาหลัง3ทุ่มไม่ได้เด้อ รถเมย์เขาเลิกให้บริการแล้วจ้า) อัตราค่าธรรมเนียมปี65ตามนี้เลย *ยังไม่เปลี่ยนแปรง
- ปัญหาที่ใหญ่ที่สุดก็คือ!! การหาห้องเรียนนั่นเอง ยอมรับว่าส่วนตัวทุกวันนี้ยังหลงอยู่เลยแห่ะๆ แต่มีข้อสังเกตและแผนผังบอกด้วยถ้าศึกษาดีๆไม่มีหลงแน่นอน ฟันธง!
- มีที่พักผ่อนหย่อนใจให้นั่งทำงานคุยเล่นอ่านหนังสือและมีมุมถ่ายรูปสวยๆเยอะสุดๆไปเลยก็ว่าได้
- มีกิจกรรมขอมหาวิทยาลัยและคณะต่างๆมากมายผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันเพื่อจัดกิจกรรมนัทนาการมากมายเพื่อให้นิสิตนักศึกษาในมหาวิทยาลัยได้ร่วมสนุกและโชว์ความสามารถหลายหลายด้าน
จากที่คิดว่ายังไงก็อยู่ไม่ได้ตอนนี้เปรียบเสมือนเมืองภูกามยาวแห่งนี้เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตไปแล้ว เรียกได้ว่าตกหลุมรักก็ไม่เกินจริง จึงอยากแชร์ประสบการณ์ให้กับพี่ๆน้องๆที่กำลังตัดสินใจจะมาศึกษาต่อ ให้ได้สัมผัสบรรยากาศผ่านตัวหนังสือก่อนที่จะตัดสินใจมาสัมผัสบรรยากาศจริงกับพวกเราชาวมพ.
“แล้วคุณจะหลงรักมอพะเยา”
เครดิตรูปภาพ
Facebook : เพจ มพ.โพส
Facebook : เพจ มหาวิทยาลัยพะเยา
