เริ่มต้นจากความชอบ เกิดเป็นสวนองุ่นหลังร้านอาหารตามสั่ง
สวนองุ่นภูเขาไฟ ครูวิชิต บ้านโคกสมบูรณ์ (โคกเจริญ) ตำบลละลาย อำเภอกันทรลักษ์ จังหวัดศรีสะเกษ คือ ความสุข และความภาคภูมิใจของ แม่สิมลี วัตตะกุมาร หรือ คุณแม่ตา เจ้าของร้านอาหารตามสั่งร้านกาแฟและสวนองุ่น
แต่ก่อนเคยเปิดร้านกาแฟในอำเภอเมืองกันทรลักษ์ แม่ตาเล่าว่า ขายได้ 1 ปี แม่ตาต้องย้ายกลับมาเปิดร้านที่บ้านตัวเอง จึงเกิดความคิดอยากปลูกองุ่นไว้หลังร้าน เพราะแต่เดิมแล้วแม่ตาเป็นคนชอบกินองุ่นจึงอยากทดลองปลูก และได้องุ่นสายพันธุ์สกาล็อตต้ามาเริ่มต้น โดยหวังเพื่อให้ลูกค้าของร้านได้ชมสวนองุ่น ได้ชิม ได้ถ่ายภาพกับองุ่นที่แม่ตาตั้งใจปลูก แต่ผลตอบรับดีเกินคาดลูกค้าชอบในรสชาติ ความหวาน ความกรอบขององุ่นเมื่อมีผลผลิตต้องมีการสั่งจองไว้ล่วงหน้าบางคนจองข้ามปีก็มี
ต้องดูแลจากการให้ความรัก ความเอาใจใส่เป็นพิเศษ
แม่ตาและครูวิชิตผู้เป็นสามี ได้เริ่มปลูกองุ่นด้วยการศึกษาเรียนรู้วิธีการปลูกองุ่นด้วยตัวเอง เรียนรู้ผิดถูกไปเรื่อย ๆ จนสังเกตว่าและรู้ว่าองุ่นเป็นผลไม้ที่ไม่ชอบน้ำฝน ไม่ชอบน้ำค้าง ถ้าน้ำฝนโดนใบของต้นองุ่นมากเกินไป จะทำให้เกิดโรคได้ เช่น เป็นเชื้อราที่ใบ หรืมีเพลี้ยไฟซึ่งจะทำให้ใบหยิกทำให้ลูกองุ่นไม่สวยเกิดลายช่วงที่ลูกยังอ่อน
ส่วนมากคนทั่วไปจะคิดว่าองุ่นจะเจริญเติบโตอยู่แค่พื้นที่ในเมืองหนาว แต่เมื่อได้ทดลองปลูก แม่ตาพบว่า องุ่นจะชอบอากาศร้อน ไม่ได้ชอบอากาศหนาว แต่ถ้าปลูกต้องสร้างโดมที่มีผ้ายางคลุมไว้ องุ่นที่สวนของแม่ตาคำนึงถึงความปลอดภัย มีการใช้เคมีบ้างในช่วงที่องุ่นมีต้นเล็ก ๆ ช่วงที่เขาเริ่มออกดอก ส่วนอื่น ๆ เมื่อองุ่นเริ่มโตแล้วต้องเฝ้าระวังหนอนผีเสื้อ เพราะผีเสื้อจะมาวางไข่ไว้ใต้ใบของต้นองุ่น ถ้าพบต้องคอยเก็บออก ก่อนที่จะกลายเป็นตัวหนอน ถ้าผ่านช่วงนี้มาได้องุ่นจะไม่มีการใช้สารเคมีอีก แม่ตาย้ำว่า การปลูกองุ่นไม่ยากมาก ถ้าหมั่นเอาใจใส่ดูแล มีใจรักที่จะปลูกองุ่นทุกสิ่งทุกอย่างถ้าทำด้วยความรักมันจะออกมาดี
ไม่กัก ไม่หวงความรู้ เต็มใจแบ่งปันให้ทุกคนที่สนใจอยากปลูกองุ่น
คุณแม่ตาอยากแบ่งปันความรู้ ประสบการณ์การปลูกองุ่นให้พี่น้องเขตภาคอีสานคนทั่วไปได้ทดลองปลูกองุ่นดูเพราะองุ่นนั้นมีเสน่ห์ ผลสวย ถ่ายภาพออกมาก็สวยสามารถดึงดูดนักท่องเที่ยวได้เข้ามาถ่ายรูป แถมรสชาติก็อร่อยถ้าเริ่มปลูกแล้วออกลูกออกผลแล้วถึงแม้จะไม่ได้ขายแต่เราก็ได้กิน ให้ครอบครัวได้กินเป็นองุ่นปลอดสารที่เราสามารถกินเองได้
นี่คือเรื่องราวของคุณแม่ตาที่อยากจะสื่อสารให้เกษตรกรรุ่นใหม่ที่กำลังเริ่มคิดเริ่มที่จะลงมือทำ ว่าการทำด้วยใจรัก เอาใจใส่กับสิ่งที่ทำอยู่มันจะส่งผลดีต่อตัวเราเองในภายภาคหน้า
