หยุดวิถีคนกรุงเทพฯตัดสินใจกลับบ้านมาเลี้ยงปลาสร้างรายได้
คะนอง บุญมูล หรือ บ่าวนอง เจ้าของบ่อปลา อำเภอกันทรารมย์ จังหวัดศรีสะเกษ เขาได้พูดถึงการใช้ชีวิตในกรุงเทพฯ บอกว่าเมื่อก่อนนั้นทำแต่งานไม่ค่อยได้ไปไหนเพราะมีวันหยุดแค่ 1 วันต่อสัปดาห์ จึงได้ตัดสินใจพาภรรยากลับบ้านมาเริ่มต้นทดลองเลี้ยงปลาขาย ตั้งแต่กลับมาจากกรุงเทพฯ ได้มาอยู่บ้านแล้วบ่าวนองและครอบครัวก็ไม่อยากหวนกลับไปทำงานที่กรุงเทพฯอีกเลย
จากบ่อปลาเล็ก ๆ ขยายสู่บ่อดินขนาดใหญ่ ได้กิน ได้ขาย
จุดเริ่มต้นของบ่าวนอง มาจากการซื้อปลามาห้าร้อยตัวลงบ่อผ้ายางที่ทำเอง ทำเป็นบ่อเล็ก ๆ ทดลองเลี้ยงดู พอปลาตัวโตขึ้น ทางบ่าวนองได้นำมากินเป็นอาหารในครอบครัว ก่อนที่จะเริ่มลองเอาใส่ถุงออกไปขายตามหมู่บ้าน โดยบ่าวนองเล่าว่า ตนเองกับลูกชายได้นำปลาใส่ถุง ขี่รถจักรยานยนต์ลูกชายถือถุงนั่งด้านหลังแล้วตนเป็นคนขับเข้าไปขายในหมู่บ้าน เริ่มแรกขายถุงละ 20-30 บาทเท่านั้น ผลตอบรับดีกว่าที่คิดไว้ ทำให้บ่าวนองมีกำลังใจที่อยากจะเลี้ยงปลาต่อ เพิ่มขยายบ่อปลาออกอีกเพื่อให้มีรายได้หมุนเวียนอยู่ตลอดและทำอย่างไรถึงจะเลี้ยงปลาได้หลากหลายสายพันธุ์ จึงได้สร้างกระชังลอยขึ้นมาเพื่อให้เลี้ยงปลาได้เยอะมากขึ้น
ลดต้นทนค่าอาหาร คิดค้นสูตร “อาหารปั้น” ด้วยตนเอง
สายพันธุ์ปลาที่บ่าวนองเลี้ยงอยู่ มีทั้ง ปลาช่อน ปลาดุกอุย ปลาดุกยักษ์ ปลาตะเพียน ปลานิล และปลาหมอ (ปลาเข็ง) ซึ่งแต่ละสายพันธุ์บ่าวนองจะขายในราคากิโลกรัมที่ต่างกัน อย่างเช่น ปลาหมอจะขายในราคากิโลกรัมละ 100 บาท ถือว่าสูงกว่าสายพันธุ์อื่น
การเลี้ยงปลาจะเลี้ยงได้ก็ต้องให้อาหารมีต้นทุนเรื่องอาหารปลาเข้ามาเกี่ยวด้วย บ่าวนองได้เล่าถึงจุดเปลี่ยนการให้อาหารปลาให้ทีมงานฟังว่า แต่ก่อนเลี้ยงปลาช่วงแรก ๆ ต้องให้อาหาร ซึ่งซื้อหมดเยอะ จึงทำให้เริ่มท้อว่าถ้าหมดเยอะแบบนี้ต่อไปจะไหวไหมจะมีทุนมาทำต่ออีกได้ไหม และนี่คือจุดเริ่มต้นที่ทำให้บ่าวนองคิดค้นสูตรอาหารปลาขึ้นมาเอง คือ “อาหารปั้น”
ก่อนที่จะมาเป็นอาหารปั้นเกิดจากความช่างสังเกตของบ่าวนอง ว่าสมัยก่อนเห็นคนอื่นเวลาเขาไปตกปลาจะปั้นอาหารเป็นก้อนแล้วโยนลงไปให้ปลากิน แล้วปลาก็กินจึงเกิดความคิดว่าลองเอามาดัดแปลงทำเป็นอาหารให้ปลาของตัวเองกินดีกว่า โดยมีส่วนผสมอยู่หลายอย่างที่สามารถหาได้ตามบ้าน ได้แก่ ใบหม่อน ต้นกล้วย รำอ่อน กากน้ำตาล และก็อาหารปลาดุก นำมาหั่น แล้วคลุกเคล้าผสมให้เข้ากัน ปั้นเป็นลูกกลม ๆ เสร็จแล้วจึงนำไปตากแดดให้แห้ง ที่ต้องตากแห้งเพราะเวลาโยนให้ปลากินอาหารจะได้ไม่จม แถมเป็นอาหารที่ปลาชอบกิน อาหารปั้นมีส่วนผสมที่หลากหลาย ทั้ง ยังช่วยลดต้นทุนได้มากจากแต่ก่อนหมดอาหาร 3 กระสอบต่อเดือน แต่ทุกวันนี้หมดแค่เดือนละ 1 กระสอบเท่านั้น
บ้าน คือ ทุกอย่าง
บ่าวนองบอกว่า บ้าน คือประโยคสั้นๆ ที่ได้ยินแล้วรู้สึกอบอุ่น เป็นที่พักกาย พักใจ มีคนที่เรารักที่มอบความรักให้กันในยามเหนื่อยยามท้อและยังมีแหล่งอาหารให้ทำกินในยามหิว การได้กลับมาอยู่บ้านของบ่าวนองก็เช่นกัน อยู่บ้านแล้วมีความสุขมีเวลาอยู่กับครอบครัว พ่อ แม่ ภรรยาและลูกที่รัก ได้ทำอาชีพที่ตนเองรักทำแล้วสบายใจมีความสุขกับงานที่ตนเองได้ลงมือทำอยู่ทุก ๆ วัน
