คำกล่าวคุ้นหูที่ว่า “เงินทองของมายา…ข้าวปลาสิของจริง” ประโยควรรคทอง ของหม่อมเจ้าสิทธิพร กฤดากร ผู้ร่วมก่อตั้งมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์และเป็นผู้ได้รับขนานนามว่า “บิดาแห่งการเกษตรแผนใหม่” ผู้เขียนมองว่ายังคงร่วมสมัยและสามารถนำทางให้แรงงาน รวมถึงพี่น้องชาวอีสานที่คิดจะเดินทางกลับบ้านเพื่อเริ่มอาชีพใหม่ โดยเฉพาะในยุคที่ผู้คนต้องสู้กับโควิด-19 ที่ถาโถมเข้ามาแบบไม่ทันตั้งตัวด้วยแล้ว นำมาใช้ได้ เพราะการคิดใหม่ ทำใหม่ เพื่อเริ่มต้นอาชีพใหม่ น่าจะเป็นอีกทางออกที่ไม่เลว วิกฤตโควิดที่เกิดขึ้นในครั้งนี้ อาจจะกลายเป็นโอกาสดีของภาคอีสานที่จะได้พลังแรงงานคนรุ่นใหม่ “หัวไวใจกล้า” มาเป็นกำลังสำคัญของท้องถิ่น ใช้ความรู้และเทคโนโลยีสมัยใหม่มาพัฒนาเศรษฐกิจอีสานให้เติบโตขึ้น
ผู้เขียนในนาม “อยู่ดีมีแฮงออนไลน์” วันนี้ได้มีโอกาสเดินทางไปพูดคุยกับ จารุพัฒน์ นาคพันธ์ คนรุ่นใหม่ไฟแรงที่ครั้งหนึ่งเคยใช้ชีวิตในเมืองหลวงมาไม่ต่ำกว่า 10 ปีแต่วิกฤตโควิด-19 ทำให้เขาต้องละทิ้งความฝัน และหอบความหวังเดินทางกลับมาเริ่มต้นใหม่ที่บ้านเกิด ที่บ้านนาถาวร ต.นาป่าแซง อ.ปทุมราชวงศา จ.อำนาจเจริญ
“ความยากของการกลับบ้านแล้วมาเริ่มต้นใหม่ ยากที่สุดคือเรื่องใจของตัวเอง กว่าจะทำลายกำแพงลงมือทำได้ต้องผ่านอุปสรรคหลายอย่าง นอกจากตัวเองแล้วยังมีคนรอบข้างที่เฝ้ามอง”
จารุพัฒน์ นาคพันธ์ หลังจากเรียนจบที่มหาวิทยาลัยศิลปากร คณะจิตรกรรม ประติมากรรมและภาพพิมพ์ ก็เลือกที่จะทำงานต่อในกรุงเทพมหานคร โดยเลือกที่จะทำงานทางด้านอาสาช่วยเหลือชุมชนและพัฒนาวัยรุ่นเยาวชนตลอดระยะของการทำงานจะต้องเดินทางลงพื้นที่ชุมชนต่าง ๆ ไม่ใช่เพียงแค่ในเขตกรุงเทพมหานคร แต่ต้องเดินทางไปในพื้นที่ต่าง ๆ ทั่วประเทศ
วิกฤติโควิด-19 ส่งผลให้หมู่เฮากลับบ้าน
“ช่วงต้นปี 2563 เกิดสถานการณ์โควิด-19 ระบาด ไม่สามารถเดินทางไปไหนมาไหนได้เหมือนเมื่อก่อน จากที่ต้องเดินทางตลอดเวลา ทุกอย่างต้องหยุดหมดเลย เพราะมีประกาศสถานการณ์ฉุกเฉิน มีการจำกัดพื้นที่ไม่สามารถที่จะเดินทางได้ ไม่สามารถที่จะทำทุกอย่างได้เหมือนเดิม เลยคิดว่านี่คือโอกาสที่จะทำให้ได้กลับมาอยู่บ้าน ” จารุพัฒน์ เล่าให้กับทีมงานอยู่ดีมีแฮงฟังต่ออีกว่า “ ช่วงแรก ๆ ของการกลับมาอยู่บ้าน ยังไม่รู้ว่าจะทำอะไร จะเริ่มต้นอย่างไร ไปเห็นคลิปปั้นต้นไม้โดยที่ใช้ปูนปั้น รู้สึกสนใจที่เอาปูนมาปั้นเป็นสิ่งต่าง ๆ ได้เช่น ปั้นต้นไม้ กระถางต้นไม้ ปั้นรูปสัตว์ ทำลวดลาย มองว่าตัวเองจากที่เรียนศิลปะมาพอมีทักษะในเรื่องการออกแบบ การทำลวดลาย การทาสี อยู่บ้าง จึงเกิดแรงบันดาลใจอยากจะปั้นกระถางต้นไม้เสมือนจริง
แต่สิ่งที่ยากคือไม่มีความรู้ในเรื่องการผสมปูน ซึ่งได้พ่อและตาค่อยให้กำลังใจและช่วยอยู่ห่าง ๆ สิ่งสำคัญของการกลับมาอยู่บ้านอย่างแรกคือกำลังใจจากคนในครอบครัวที่คอยสนับสนุนให้คำปรึกษาและได้เริ่มลงมือทำ เรียกชื่อชิ้นงานตัวเองว่า นาคพัฒน์ปูนปั้น โดยใช้ทักษะทางด้านศิลปะที่เรียนมา นำมาต่อยอด เช่น เรื่องการทำลวดลายกระถางต้นไม้ให้เสมือนจริง มีการตกแต่ง ทาสี มีสีสัน มองเห็นแล้วสะดุดตา มีความต่างจากกระถางต้นไม้ที่วางขายตามท้องตลาดทั่วไป”
ขั้นตอนการปั้นกระถางต้นไม้เสมือนจริง
การทำกระถางต้นไม้ถ้าดูเหมือนยากก็ว่ายาก แต่ถ้าได้ลงมือทำจริง ๆ แล้วก็จะเข้าใจได้และทำได้เร็ว
ขั้นตอนที่ 1 นำโครงลวดมาตัดเป็นโครงสร้างตามขนาดที่ต้องการเตรียมฐานกระถางตั้นไม้โดยใช้ปูนทำเป็นฐาน และนำโครงลวดที่ตัดเตรียมไว้มาวงลงบนฐานปูน
ขั้นตอนที่ 2 นำดินทรายเทลงไปในวงกระถางจนเต็ม โดยใช้กระดาษวางรอบข้างโครงลวดเพื่อป้องกันไม่ให้ทรายไหลออก
ขั้นตอนที่ 3 หลังจากนั้นนำปูนที่ผสมในอัตราส่วน 1:1 มาฉาบรอบข้างโครงรวด 2 ชั้น โดยชั้นแรกจะฉาบบาง ๆ และรอประมาณ 15 นาทีให้ปูนเกาะตัว หลังจากปูนชั้นแรกเกาะตัวแล้ว ก็ฉาบปูนทับเป็นชั้นที่ 2 พอฉาบเสร็จจะเริ่มตกแต่งลวดลาย ให้เกิดเป็นรอยเปลือกไม้ โดยขั้นตอนนี้จะใช้จินตนาการ หรือจะดูจากเปลือกไม้ของจริงไปพร้อม ๆ กันก็ได้ ทำให้เกิดลวดลายตามที่ต้องการ
ขั้นตอนที่ 4 หลังจากที่ตกแต่งลวดลายเสร็จได้ตามที่ต้องการแล้ว ก็จะรอให้ปูนแห้งใช้เวลา 3-7 วัน หลังจากนั้นจะเริ่มทาสีรองพื้นเป็นสีขาว และทาสีจริงทับอีก 1 ชั้น ในขั้นตอนนี้สามารถเลือกสีได้ตามใจชอบ ว่าอยากให้กระถางต้นไม้สีอะไร เลือกได้ตามใจชอบ
ขายในชุมชนและช่องทางออนไลน์
“หลังจากปั้นกระถางต้นไม้เสร็จก็จะนำไปเสนอขายให้กับร้านขายต้นไม้ในเขตอำเภอปทุมราชวงศา และส่งให้กับคนที่สนใจอยากได้กระถางต้นไม้ไว้ประดับตกแต่งหน้าบ้าน ซึ่งจะมีลูกค้าจากหลากหลายพื้นที่เข้ามาสั่ง กระถางต้นไม้มีหลากหลายขนาดตั้งแต่ขนาดเล็ก 10×10 นิ้ว ไปจนถึงขนาด 40×60 นิ้ว ราคาจะแตกต่างกันไป ถ้าขนาด 10×10 นิ้ว ราคาจะเริ่มต้นที่ 65 บาท ไปจนถึงขนาด 40×60 นิ้ว ราคาจะอยู่ที่ 1,500 บาท ราคาจะขึ้นอยู่กับขนาดและความยากของกระถาง นอกจากนี้ยังเปิดขายผ่านช่องทางออนไลน์ ทำให้แบรนด์นาคพัฒน์ ปูนปั้น เป็นที่รู้จักเพิ่มมากขึ้น”
พิสูจน์ให้ได้เห็นถึงความอยู่รอด
“จะต้องผ่านอุปสรรคหลายอย่าง นอกจากตัวเองแล้วยังมีคนรอบข้าง จะต้องทำให้คนรอบข้างเห็นว่าทำได้ พอชนะใจตัวเองแล้ว สิ่งรอบข้างก็จะเปิดรับเราเอง” การกลับมาอยู่บ้านแบบจริงจังของ จารุพัฒน์ นาคพันธ์ เป็นเสมือนก้าวแรก เป็นก้าวของการเริ่มต้นในหลาย ๆ เรื่องที่จะต้องพิสูจน์ตนเองให้กับคนในครอบครัวรวมไปถึงเพื่อนบ้านได้เห็นถึงความอยู่รอดและสามารถสร้างรายได้จากความชอบทางด้านงานศิลปะที่สั่งสมมา และเป็นแบบอย่างให้กับคนที่กลับบ้านและมองหาโอกาศในการเริ่มต้นจากสิ่งที่มีอยู่รอบ ๆ ตัว
อาจจะเร็วเกินไปที่จะด่วนสรุปถึงผลของการลงมือในครั้งนี้ ว่าเป็นอย่างไร แต่ทีมงานอยู่ดีมีแฮง เชื่อมั่นว่าการเรียนรู้ ลงมือทำในบ้านของตัวเอง เป็นต้นทุนความกล้าหาญ และการเริ่มต้นสร้างรอยยิ้ม สร้างความสุขให้ผู้เริ่มลงมือเพื่อเติบโตและงดงามในบ้านของเฮาอย่างมั่นคง
