การพยามหาทางรอดจากการระบาดของโควิด-19 เป็นอีกสิ่งที่ทั่วโลกให้ความสำคัญ ซึ่งตั้งแต่ปลายปี 2563 ก็มีข่าวให้เราติดตามกันอยู่เนือง ๆ ว่ามีการค้นคว้าทดลองฉีดวัคซีนป้องกันโควิด-19 ให้กับประชาชนในประเทศต่าง ๆ ซึ่งประเทศไทยเองก็หาวิธีการรับมือ และพยายามจัดสรรวัคซีนเข้ามาในประเทศ
ต้นปี 2564 ถือว่าเป็นครั้งแรกของไทยที่มีการฉีดวัคซีนให้กับบุคลาการทางการแพทย์เป็นกลุ่มแรก จนในภายหลังรัฐบาลได้มีประกาศเปิดให้ประชาชนทั่วไปลงทะเบียนเพื่อรับวัคซีนโควิด-19 ผ่านทางแอปพลิเคชั่น“หมอพร้อม” โดยมีวัคซีนเพียง 2 ยี่ห้อคือ “ซิโนแวค” และ “แอสตร้าเซนเนก้า” ที่รัฐบาลนำเข้ามาฉีดฟรีให้กับประชาชน แต่ก็ยังคงถูกตั้งคำถามถึงประสิทธิภาพ และปริมาณที่มีอยู่อย่างจำกัด อาจไม่เพียงพอต่อการเร่งกระจายฉีดให้กับประชาชน
นับแต่มีการระบาดครั้งแรกในไทยจนถึงปัจจุบันก็เข้าสู่ปีที่ 2 แต่ยอดผู้ติดเชื้อที่มีการรายงานในแต่ละวันก็ไม่ได้มีทีท่าว่าจะน้อยลงเลย ผู้คนใช้ชีวิตด้วยความยากลำบาก พ่อค้าแม่ขาย เจ้าของกิจการน้อยใหญ่ ต่างประสบปัญหาจากวิกฤตนี้ หลายคนก็มองว่า “วัคซีน” อาจจะเป็นทางออกที่ดีที่สุดในตอนนี้ ซึ่งในความหวังอันน้อยนิดสำหรับจำนวนวัคซีนที่มีอย่างจำกัดและอาจจะไม่สามารถกระจายได้อย่างทั่วถึง แต่หลังจากราชวิทยาลัยจุฬาภรณ์ประกาศนำเข้าวัคซีนทางเลือกยี่ห้อ “ซิโนฟาร์ม” เมื่อ 27 พฤษภาคม 2564 ก็ทำให้หน่วยงานท้องถิ่นในหลายจังหวัดต่างออกมาแสดงความพร้อมในการขอร่วมจัดซื้อวัคซีนเพื่อเป็นตัวช่วยกระจายวัคซีนให้เข้าถึงประชาชนอย่างรวดเร็วและทั่วถึง
เบญจมาศ ชุมตรีนอก กลุ่มเพื่อนคนไร้บ้าน จ.ขอนแก่น แสดงความคิดเห็นต่อการจัดสรรวัคซีนของรัฐบาลและหน่วยงานท้องถิ่นว่า “คงจะเป็นเรื่องที่ดีหากองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจะสามารถจัดสรรวัคซีนให้กับประชาชนในจังหวัดได้เอง เพราะเชื่อว่าจริง ๆ ต้องให้สิทธิ์กับหน่วยงานท้องถิ่นในการดูแลจัดการ เพราะว่าถ้าการไปรวมศูนย์อำนาจการจัดการวัคซีนอยู่ที่รัฐส่วนกลาง แต่รัฐจัดการอะไรไม่ได้ แอปพลิเคชั่นหมอพร้อม ไม่ได้พร้อมอย่างที่ตั้งใจ ถ้าท้องถิ่นเองมีศักยภาพในการที่จะบริหารจัดการได้ก็ต้องให้อำนาจเขาในการจัดการ สิ่งนี้สำคัญมาก และเห็นด้วยนะ ถ้าหากเขาจะใช้งบประมาณที่เขามี เพราะเงินสะสมของเทศบาลมาจากภาษีประชาชน ฉะนั้นประชาชนควรจะได้ใช้เงินภาษีของตัวเองในการที่จะรักษาและดูแลสุขภาพของตัวเองมันคือสิทธิ์ที่ต้องได้รับอยู่แล้ว”
นี่ป็นเพียงหนึ่งเสียงของประชาชนในต่างจังหวัด ที่ร่วมแสดงความคิดเห็นต่อการจัดสรรวัคซีนของรัฐบาล ซึ่งยังมีประชาชนอีกหลายคน ผู้ประกอบการอีกหลายราย พ่อค้าแม่ขาย และคนใช้แรงอีกหลายชีวิต ที่ยังรอคอยวัคซีนด้วยความหวัง และเป็นเหมือนทางรอดอีกทางของเขาเหล่านั้น ให้ได้กลับมาใช้ชีวิตได้อย่างปกติมากที่สุด ผู้ประกอบการร้านค้าน้อยใหญ่กลับมาค้าขายได้ และผู้คนอีกหลายชีวิตได้กลับมามีงานทำ
กีรติพร จูตะวิริยะ เจ้าคาเฟ่แห่งหนึ่งในจังหวัดขอนแก่น เล่าถึงความหวังของผู้ประกอบการ คนค้าขาย ที่รอคอยให้วัคซีนโควิด-19 ได้รับการกระจายสู่ผู้คนได้ทั่วถึงและเร็วขึ้น เพื่อให้ทุกชีวิตได้กลับมาเป็นปกติ
“จริง ๆ แล้วเราก็เป็นประชาชนคนหนึ่ง เรามองเห็นความยากลำบากของทุกคนในการใช้ชีวิตที่มันไม่ปกติ อย่างเราอยากจะออกไปทานข้าว ออกไปใช้ชีวิตแบบทั่วไปก็ไม่สามารถทำได้ หรือแม้แต่ตัวเราเองที่เปิดร้านค้า เราอยากจะให้บริการกับลูกค้าแบบทั่วไป แต่ลูกค้าก็มีความกังวัลใจ ไม่สามารถเข้ามารับบริการจากเราได้ก็เห็นความยากลำบาก แต่ถ้ามีวัคซีนซึ่งเป็นหนทางหนึ่งที่เรามองว่าสามารถคลี่คลายปัญหาต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นได้ ก็น่าจะเป็นความหวัง เป็นโอกาสที่จะทำให้ทุก ๆ คนได้กลับมาใช้ชีวิตได้อยากปกติสุข คิดว่าถ้าเกิดมีวัคซีนแม้จะเป็นทางเลือกอันน้อยนิดก็ตามแต่ เราก็เห็นว่าน่าจะเปิดโอกาสให้กับประชาชนได้รับวัคซีนที่ดีตามความต้องการให้ได้เร็วที่สุด”
เมื่อราชวิทยาลัยจุฬาภรณ์ประกาศนำเข้าวัคซีน “ซิโนฟาร์ม” และทำให้เป็นวัคซีนทางเลือก ที่สามารถจัดซื้อได้เอง หลายฝ่ายจึงเรียกร้อง ให้รัฐบาลปลดล็อกอำนาจท้องถิ่น สามารถจัดซื้อวัคซีน และให้บริการฉีดประชาชนในพื้นที่ เพื่อลดตัวเลขการแพร่ระบาดให้น้อยลง และสร้างภูมิคุ้มกันหมู่ให้เกิดขึ้นในพื้นที่โดยเร็ว
ประกิจ จูตะวิริยะ ประชาชนในจังหวัดของแก่น เล่าว่า เขาเป็นอีกคนที่ติดตามเรื่องการกระจายวัคซีนมาโดยตลอด และติดตามการลงทะเบียนเพื่อรับวัคซีนทุกช่องทาง และพร้อมที่จะฉีดวัคซีนมาก แต่ในสถานการณ์ปัจจุบันที่วัคซีนมีจำกัด เขาก็พร้อมที่จะให้ผู้ที่มีความเสี่ยงได้รับวัคซีนก่อน และมองว่าไม่จะเป็นรัฐบาล หรือ องค์กรปกครองส่วนทองถิ่นใครจะจัดสรรวัคซีนก็ได้ แต่ขอให้เข้าถึงประชาชนโดยเร็ว
“ทางไหนก็ได้ที่เป็นการกระจายวัคซีนให้ถึงประชาชนได้มากที่สุด และเร็วที่สุด น่าจะเป็นทางที่ดีที่สุดในการแก้ปัญหา ไม่ว่าจะเป็นฝ่ายรัฐบาล หรือหน่วยงานท้องถิ่น เรามองว่าน่าจะร่วมกันเพื่อแก้ปัญหาช่วยกัน มากกว่าการที่จะมามองว่าจะเป็นวัคซีนยี่ห้อไหน หรือตัวไหน แต่ผมมองว่าทำยังไงก็ได้ให้มีการกระจายวัคซีนลงสู่ท้องถิ่นทุกมุมเมืองให้ได้เยอะที่สุดและเร็วที่สุด”
ความหวังและทางรอด จากการเผชิญวิกฤตในครั้งนี้ อาจจะไม่ใช่วัคซีนเพียงอย่างเดียว แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้เช่นกันว่า วัคซีน คือทางออกที่ดีที่สุดในตอนนี้ ซึ่งประชาชนจำนวนมากยังต้องรอการจัดสรรวัคซีนฟรีจากรัฐบาล เพราะไม่เข้าเกณฑ์กลุ่มเสี่ยงที่จะได้รับวัคซีนก่อน และในความหวังอันน้อยนิด การขานรับวัคซีนทางเลือกขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ก็ยังเป็นอีกความหวังหนึ่งให้กับประชาชน หากหน่วยงานในท้องถิ่นจะสามารถจัดสรรวัคซีนได้เองอย่างเต็มตัว ไม่ต้องผ่านส่วนกลาง เพื่อกระจายให้เข้าถึงประชาชนได้มากที่สุดและเร็วที่สุด เพื่อให้เกิดภูมิคุ้มกันหมู่ในชุมชนของตัวเอง นี่อาจเป็นความหวังให้ผู้คนได้กลับมาใช้ชีวิตได้อย่างปกติสุขโดยเร็ว
author
