โลกของคนไร้บ้าน คนจนเมือง กับโควิดระลอกสอง

โลกของคนไร้บ้าน คนจนเมือง กับโควิดระลอกสอง

#คนเข้าไม่ถึงสิทธิในยุคโควิด19

โลกของคนไร้บ้าน

คนจนเมือง

กับโควิดระลอกสอง

ในวันที่โรคระบาดเข้ามาขอเพียงแค่สิทธิขั้นพื้นฐานที่มนุษย์ควรจะมีเท่ากันทุกคน

เราทุกคนอยู่ในยุคที่สิทธิขั้นพื้นฐานที่ควรจะได้กลับต้องแย่งชิง เสี่ยงโชคกัน ใครช้าก็อดคนนั้นก็ไม่รอด ต้องประคับประครองตัวเองแบบล้มลุกคลุกคลานกันต่อไป

เมื่อเรามองผ่านโลกออนไลน์ในช่วงเวลาที่ผ่านมา หลายคนกำลังโมโหหรือไม่พอใจกับการลงทะเบียนไม่ทันกับสิทธิต่าง ๆ ที่รัฐมีให้

เมื่อเรามองหันกลับมาอีกโลก ยังมีผู้คนคนอีกไม่น้อย ที่ไม่มีสิทธิแม้จะเข้าไปแข่งขันเพื่อจะได้สิทธินั้นมา พวกเขาไม่มีพวกสมาร์ทโฟน ไม่มีอินเทอร์เน็ต ไม่มีสมุดธนาคาร สิ่งต่าง ๆ ที่เป็นเงื่อนไขที่รัฐสร้างขึ้นเพื่อให้เราได้เข้าถึงสิทธิเหล่านั้น

ผู้เขียนเอง มีโอกาสได้ไปลงพื้นที่ เดินกาแฟ : ไปแจกอาหารผ้าห่มให้คนไร้บ้าน โดยการพาไปของพี่โต้ง พี่คนไร้บ้าน ที่บ้านเตื่อมฝัน แกพัฒนาตนเองมาสู่การเป็นพี่เลี้ยงให้กับคนไร้บ้านด้วยกันเอง ที่นี่เขาจะแจกกันแบบนี้ เพื่อลงไปเยี่ยมพี่น้องคนไร้บ้านทุกวันจันทร์อยู่แล้ว

#คนไม่มีสิทธิ์

ตัวเราเองจึง มีโอกาสได้คุยกับพี่ “หวัน” ชายวัยเลยกลางคนอาจจะเลยวันกลางคนแล้วด้วยซ้ำ แกเป็นคนไร้บ้าน อาศัยอยู่ที่ประตูท่าแพ ในวันนี้แม้แต่งานให้เลี้ยงประทังชีวิตยังไม่มีจะทำ พี่หวันแกรับจ้างก่อสร้างแต่ช่วงนี้ก็หยุดไปเพราะไซต์งานเค้าไม่จ้างต่อ เราได้พูดคุยกับแกซึ่งตรงกับสิ่งที่เราคิดมาตลอด แกบอกว่า

“แม้แต่โทรศัพท์มือถือยังจะไม่มี จะให้รับสิทธิยังไงถึง จะต้องมีธนาคารแต่เราไปสมัครสิทธิก็เต็มแล้ว เวลานี้ระบาดระลอกสองแล้ว ความช่วยเหลือตรงนี้ยังเข้าไม่ถึงเลย อย่าว่าแต่การเข้าถึงสิทธิทุกวันนี้ ขอเพียงแค่สิทธิในพื้นที่อยู่อาศัยยังจะไม่มีเลย ไหนจะเรื่องสุขภาพอีก” เพียงแค่ห้องน้ำสาธารณะที่เขียนว่าสาธารณะแต่เก็บเงิน 3 บาท เรียกว่าสาธารณะ ได้อยู่หรอ?

“พี่มีแค่นาฬิกาดิจิตอลนี่แหละที่เอาไว้ดูเวลาว่าจะตายเมื่อไหร่” รู้สึกเจ็บในใจลึก ๆ เหมือนกัน

#คนไร้บ้าน “ความเปราะบางที่ต้องเผชิญจะหนักหนาสาหัสกว่าคนทั่วไป” พวกเขาเป็นตัวแทนของคนกลุ่มที่ไม่เคยเข้าถึง ถึงสิทธิขั้นพื้นฐาน บริการ และสวัสดิการของรัฐ ที่จัดให้เลย และนอกจากกลุ่มคนไร้บ้าน คนจนเมือง คนในพื้นที่ห่างไกล มีคนอีกหลายกลุ่มที่ไม่สามารถเข้าถึงสิทธิเหล่านี้ ด้วยเงื่อนใขที่พวกเขาไม่มีเทคโนโลยี ที่จะทำให้เขาเข้าถึงสิทธิเหล่านั้นได้อย่างไร?
#รัฐควรจัดสวัสดิการให้กับประชาชนอย่างทั่วถึงเท่าเทียมและเป็นธรรม มองจากบนลงล่างคงจะไม่ได้อีกต่อไป เพียง #มองให้ทุกคนเป็นคนเท่ากัน

author

ปฏิทินกิจกรรม EVENT CALENDAR

เข้าสู่ระบบ