ออกอากาศ 06/02/2557
กลุ่มแรงงานไทยที่เมื่อกลางเดือนมกราคมที่ผ่านมา ก็เดินทางไปที่ประเทศจีนไปแรกเปลี่ยนวัฒนธรรมกันและได้ไปเยี่ยมชม พิพิธภัณฑ์ศิลปะและวัฒนธรรมคนงานอพยพที่กรุงปักกิ่ง ก็ได้ทราบคนงานที่ประเทศมหาอำนาจทางเศรษฐกิจของโลก
ที่นี่คือ พิพิธภัณฑ์ศิลปะและวัฒนธรรมคนงานอพยพ ตั้งอยู่มุมหนึ่งของกรุงปักกิ่ง ที่ซึ่งพวกเราแรงงานจากไทย ได้เรียนรู้ว่าจีนเป็นประเทศที่มีประชากรมากที่สุดในโลกกว่า 1 พัน 4 ร้อยล้านคน 26 เชื้อชาติ โดยเมื่อจีนเปิดประเทศรับระบบทุนนิยมเข้ามาและเกิดระบบอุตสาหกรรม มีคนงานอพยพเข้าไปทำงานในเมืองใหญ่ถึงกว่า 263 ล้านคนเลยทีเดียว
พิพิธภัณฑ์ศิลปะและวัฒนธรรมคนงานอพยพแห่งนี้เกิดขึ้นในชุมชนที่มีคนงานอพยพมาจากมุมต่างๆของประเทศจีน คนงานอพยพจำนวนมากถูกเอารัดเอาเปรียบด้านค่าจ้าง สวัสดิการ ซึ่งทางพิพิธภัณฑ์ได้บันทึกเรื่องราวไว้เพื่อบอกเล่าความทุกข์ยากให้คนรุ่นหลัง ได้รับรู้ พิพิธภัณฑ์แห่งนี้ยังบันทึกไว้ด้วยว่า คนงานอพยพกลายเป็นพลเมืองชั้นสองของประเทศ ต้องมีการขึ้นทะเบียน ความเป็นเพศ สถานะครอบครัว คนงานบางคนที่เข้าเมืองอย่างผิดกฎหมาย นอกจากจะไม่ได้รับการขึ้นทะเบียนแล้ว ยังต้องต้องถูกคุมขังในค่ายกักกันคนงาน ซึ่งกลายเป็นจุดสำคัญที่ทำให้คนงานลุกขึ้นมาต่อต้านเรียกร้องสิทธิความเป็นพลเมือง จนทุกวันนี้คนงานอพยพไม่ต้องขึ้นทะเบียนแล้ว
ห้องพักคนงานขนาดเล็กนี้ บอกเล่าเรื่องราวของคนงานไกลบ้านที่ต้องพาครอบครัวมาอยู่ด้วย โดยที่ลูกๆ ของพวกเขาไม่ได้เรียนหนังสือเพราะระบบการศึกษาของจีนระบุให้เด็กๆ ต้องเรียนที่บ้านเกิด อย่างไรก็ดี บ้านคนงานย้ายถิ่นปักกิ่งได้สร้างโรงเรียนให้กับลูกหลานคนงาน มีอาสาสมัครจากมหาวิทยาลัย ใช้วัฒนธรรมในการจัดตั้งคนหนุ่มสาว มาดูแล
เรื่องราวของคนงานอพยพจีน ที่ถูกจารึกไว้ในพิพิธภัณฑ์ศิลปะและวัฒนธรรมคนงานอพยพ ทำให้เราเห็นความยากลำบากของคนงานผู้สร้างความเติบโตให้กับประเทศมหาอำนาจทางเศรษฐกิจอย่างจีน มันคือกระบอกเสียงของแรงงาน ที่ส่งต่อไปยังสังคมและคนรุ่นอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
