“เสียงที่ไม่ได้ยิน” – แรงงานข้ามชาติกับพื้นที่การแสดงออก

“เสียงที่ไม่ได้ยิน” – แรงงานข้ามชาติกับพื้นที่การแสดงออก

“คิดถึงบ้านเมื่อได้ทำกิจกรรมแบบนี้ เพราะที่พม่ามีงานรำ ฟ้อน รื่นเริงจัดงานได้ง่าย มีครูสอน มีเสื้อผ้าใส่ ก็คิดถึง” เสียงเอ่ยของสาวงามพม่าชื่อพริว โดยมีล่ามแปลภาษาเราฟัง

วันนี้พริวได้ขึ้นแสดงฟ้อนรำบนเวทีต่อหน้าเพื่อนๆ แรงงานจากพม่า ณ ตลาดทะเลไทย จังหวัดสมุทรสาคร อันเป็นส่วนหนึ่งของกิจกรรมวันแรงงานข้ามชาติสากล เมื่อวันอาทิตย์ที่ 22 ธันวาคม 2556 ที่ผ่านมา โดยที่จริงแล้ววันแรงงานแห่งชาติสากลคือวันที่ 18 ธันวาคม 2556 ตรงกับวันพุธซึ่งเป็นวันทำงาน กิจกรรมจึงถูกเลื่อนมาจัดในวันอาทิตย์แทน

Capture.JPG

พื้นที่การแสดงออกทางศิลปวัฒนธรรม อย่างเช่น การฟ้อนรำ ที่ช่วยสร้างความสนุกสนาน หรืองานรื่นเริงต่างๆ ของแรงงานข้ามชาติเกิดไม่ง่ายนัก เนื่องจากพวกเขาต้องขออนุญาตจากตำรวจ หรือผู้ประกอบการ หากขออนุญาตไม่ได้ก็ไม่สามารถมีงานวัฒนธรรมเช่นนี้ได้

ตัน ตัน เวน แรงงานพม่า พูดถึงโอกาสที่จะมีพื้นที่แสดงออกทางวัฒนธรรมว่าไม่ง่ายนักสำหรับแรงงานอย่างพวกเขา “ไม่บ่อยค่ะ ประมาณปีหนึ่ง 2-3 ครั้ง ไม่บ่อย จริงๆ…..”

 

บรรยากาศหลังจบการแสดงของพริว และเพื่อนๆต่างก็ยิ้มแย้ม มีความสุขกับชุดประจำชาติที่ได้สวมใส่ในวันนี้ แต่ก่อนจะมาถึงการแสดงในวันนี้ พริวได้เล่าให้ฟังว่า ชวนเพื่อนๆบางคนมา ก็ไม่กล้า บางคนก็อยากหยุดพักผ่อนในวันอาทิตย์แบบนี้ เรายังถามอีกว่าอยากให้การแสดงแบบนี้มีบ่อยๆไหม พริวให้คำตอบด้วยความเกรงใจว่า พวกเขาก็ไม่เคยกล้าที่จะร้องขอจากผู้ประกอบการโรงงาน หรือจากชุมชนมากนัก เพราะด้วยความเกรงใจ และไม่กล้าเปิดเผยตัวตนที่มาจากต่างถิ่น สุดท้าย พริว และ ตัน ตัน เวน ได้ขอขอบคุณผู้ประกอบการ และองค์กรที่ได้จัดกิจกรรม เปิดโอกาสให้กับพวกเขาได้แสดงออกเช่นนี้อีกครั้ง ผ่านทีมงานนักข่าวพลเมืองอีกด้วย

gawefav.JPG

fw.JPG

ehseg.JPG

 

author

ปฏิทินกิจกรรม EVENT CALENDAR

เข้าสู่ระบบ