ในพื้นที่จังหวัดขอนแก่นมีเด็กที่หลุดออกนอกระบบการศึกษา จำนวน 797 คน ซึ่งส่วนใหญ่ยากจน และต้องย้ายถิ่นฐานไปทำงาน ตอนนี้กศน.ขอนแก่นเราสามารถเด็กกลับเข้ามาสู่ระบบการศึกษาได้มากถึง 471 คน” ถาวร พลีดี ผู้อำนวยการ สำนักงาน กศน.จังหวัดขอนแก่น เล่าถึงสาเหตุหลัก ที่ทำเด็กเข้าไม่ถึงการศึกษาภาคปกติในจังหวัดขอนแก่น
วันนี้ทีมอยู่ดีมีแฮงจึงพาคุณผู้ชมไปรู้จักกับพื้นที่สร้างการเรียนรู้กับผู้ที่เข้าไม่ถึงการศึกษาในภาคปกติ หรือคนที่อยากมีอาชีพเพิ่ม ที่นี่ คือ กศน.เขตอำเภอเมืองขอนแก่น ที่เป็นอีกหนึ่งทางเลือก ที่ให้คนที่หลุดออกจากนอกระบบการศึกษา และเข้าไม่ถึงการศึกษาภาคปกติ ให้มีโอกาสได้กลับมาเรียนอีกครั้ง ทั้งในหมวดวิชาสามัญและสายอาชีพ ที่เรียนจบแล้วสามารถไปประกอบวิชาชีพได้เลย โดยไม่จำกัดเพศ อายุ วุฒิการศึกษา และไม่มีค่าใช้จ่าย
พื้นที่ด้านหลังโรงเรียนแก่นนคร ในซอยวีรวรรณ ถ.ดรุณสำราญ นี่คือที่ตั้งของกศน.อำเภอเมืองขอนแก่นครับ พื้นที่การเรียนรู้ในกลางเมืองขอนแก่น ที่ให้ผู้คนที่หลากหลายวัย หลากหลายความต้องการมาเรียนรู้
“ส่วนมากคนที่เข้ามาเรียนที่นี่ก็จะเป็นประชาชนทั่วไป แต่ถ้ามาเรียนเสริมสวยหรือตัดผมก็จะเป็นคนวัยหนุ่มสาว คนวัยทำงาน ที่อาศัยอยู่ในเมือง ตำบลใกล้เคียง หรือจังหวัดข้าง ๆ เรา อย่างกาฬสินธุ์ มหาสารคาม หรือบางรุ่น ไกลสุดมาจากประเทศลาวก็มี และในศูนย์ฝึกอาชีพชุมชนของเราก็มีเปิดสอนหลายหลักสูตรด้วยกัน ทั้งตัดเย็บเสื้อผ้า ทำขนม เกษตรในเมือง นวดแผนไทย เสริมสวย หรือแม้กระทั้งตัดผม ซึ่งมีหลากหลายอาชีพมาก ที่ที่สำคัญคือ ในทุกหลักสูตรอาชีพทุกหลักสูตรเรียนได้ฟรี” พันจ่าอากาศโท พงศธร สนธเส็ง ผู้อำนวยการกศน.อำเภอน้ำพองรักษาการในตำแหน่งผู้อำนวยการกศน.อำเภอเมืองขอนแก่นเล่าให้ทีมงานเราฟัง
นั้นจึงเป็นโอกาสที่ทั้งคนหนุ่มสาว คนวัยทำงาน หรือแม้กระทั้งคนวัยเกษียณได้ออกมาเรียนรู้ตามความชอบและความถนัดของต้นเอง ซึ่งบางคนก็บอกว่าอยากใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์ บางคนอยากเปิดร้าน บางคนอย่างเอาความรู้ที่ได้กลับไปดูแลคนในบ้าน หรือแม้กระทั้งอยากเอาความรู้ที่ได้เป็นเป็นจิตอาสาตัดผมฟรีให้คนอื่น
“ผมมาจากสมุทรปราการ มาทำงานอยู่ขอนแก่น เมื่อก่อนผมนี่เกเร เลยไม่ได้เรียนต่อ เวลาไปทำงานที่ไหนเขาก็ไม่ได้อยากรับ แต่ที่นี่เขาก็ให้โอกาสผมได้กลับมาเรียนอีกครั้ง พอจบม.6 ผมก็ลงเรียนตัดผมเพิ่มอีก เพราะอยากจะเอาวิชาชีพนี้ไปใช้เปิดร้าน ถ้าไม่มีกศน.ก็ไม่รู้จะไปเรียนที่ไหน เพราะที่อื่น ๆ ส่วนใหญ่ก็ต้องใช้เงินเยอะ” โน่ กาจพล แสงอร่าม นักเรียนตัดผม ที่ใช้เวลาหลังจากทำงานมาเรียนตัดผมเพื่อจะกลับไปเปิดร้าน เล่าให้เราฟังถึงช่วงยากลำบากในช่วงที่ไม่ได้เรียนให้เราฟัง
ซึ่งจากการรวบรวมข้อมูลนักเรียนจากสถานศึกษาในสังกัดสำนักงานคณะกรรมศึกษาขั้นพื้นฐาน และสำนักงานคณะกรรมอาชีวศึกษา เฉพาะในส่วนที่บริหารจัดการโดยภาครัฐ ช่วงปี 2553-2564 พบว่า นักเรียนชั้น ป.1-ม.6/ปวช.3 หลุดออกจากระบบกว่า 185,678 คน และกลับเข้าสู่ระบบได้เพียง 66,817 คน หรือเพียง 35.99 % เท่านั้น
และจากการสำรวจเด็กกลุ่มเปราะบาง (เด็กยากจน และยากจนพิเศษ) ในปีงบประมาณ 2563 ของ กสศ. พบว่า มีเด็กอยู่นอกระบบการศึกษามากถึง 1,137,539 คน แบ่งเป็น อายุ 6-14 ปี จำนวน 639,378 คน และอายุ 15-17 ปี จำนวน 498,161 คน
ดังนั้นกศน.จึงเป็นพื้นที่สร้างการเรียนรู้เพิ่มสำหรับผู้เข้าไม่ถึงการศึกษาด้วยปัจจัยต่าง ๆ และที่กศน.ขอนแก่นเองก็มีโครงการพาน้องกลับมาเรียน ซึ่งสามารถพาน้องกลับเข้ามาเรียนได้มากถึง 471 คน จากที่หลุดไปจากระบบ 797 คน คิดเป็น 59.10 % ที่นี่ไม่เพียงแต่พาเยาวชนกลับเข้าสู่ระบบการศึกษาเท่านั้น แต่ยังเปิดโอกาสให้ผู้ที่สนใจทั่วไป ไม่จำกัดอายุ ช่วงวัย เพศ เข้ามาเรียนรู้ร่วมกันได้อย่างเสมอภาค ซึ่งการได้กลับเข้ามาเรียนรู้ของคนเหล่านี้ ไม่เพียงสร้างความรู้ ความมั่นใจในการออกไปทำงานเลี้ยงครอบครัวเท่านั้น แต่คนเหล่านี้ยังจะได้กลับมาสร้างมูลค่าเพิ่มให้กลับประเทศชาติในอนาคตได้อย่างมหาศาล
