“มาคะ มาคะ มาอุดหนุนผักๆออร์แกนิค ที่เราปลูกเองนะคะ รับรองปลอดภัยคะ”
หมู่บ้านศรีวิเชียรเป็นหมู่บ้านเล็ก ๆ แห่งหนึ่งในจังหวัดเชียงราย หมู่บ้านแห่งนี้มีความหลากหลายด้านชาติพันธุ์ อาข่า ม้ง ปกาเกอะญอ เมี่ยน ไทใหญ่ ไทลื้อ ภายใต้ความหลากหลายด้านชาติพันธุ์ ทำให้ชุมชนแห่งนี้เป็นแหล่งเรียนรู้ ด้านวัฒนธรรม ด้านวิถีชีวิต และประเพณี
ชาวบ้านคนหนึ่งเล่าว่า “คนหมู่บ้านนี้ประกอบอาชีพเกษตรกร ปลูกสับปะรดขายเป็นอาชีพหลัก วิกฤตโควิดทำให้สินค้าต่าง ๆ ราคาแพง ผลผลิตจากการปลูกสับปะรด ราคาตก บางหมู่บ้านไม่อนุญาตให้คนนอกพื้นที่เข้าหมู่บ้าน บางหมู่บ้านไม่อนุญาตให้คนในพื้นที่ออกจากหมู่บ้าน เพราะกลัวจะได้รับเชื้อโควิด ทำให้ธุรกิจการค้าซบเซา”
จากผลกระทบโควิด 2-3 ปีที่ผ่านมา ชาวบ้านศีรวิเชียร แก้ปัญหาเรื่องปากท้อง ด้วยการปลูกผักกินเองในครัวเรือน ใช้พื้นที่เล็ก ๆ หลังบ้านให้เกิดผลมากที่สุด ถึงแม้ว่าหมู่บ้านแห่งนี้ เป็นชุมชนขนาดใหญ่ แต่บางครัวเรือนมีพื้นที่จำกัดสำหรับการเพาะปลูก
ชาวบ้านจึงขออนุญาต เจ้าหน้าที่ผู้ดูแลโบสถ์คริสต์ ในการใช้สอยพื้นที่สุสานเก่าที่ร้างมานาน เพื่อใช้ปลูกผัก ชาวบ้านมีความตั้งใจใช้พื้นที่แห่งนี้ เปิดเป็นโครงการปลูกผักของชุมชน เปิดเป็นโครงการเล็ก ๆ ในการช่วยเหลือคนในชุนชมด้วยกันเอง
ภายในโบสถ์ ศรีวิเชียร 
สุสานเก่า
แม้ว่าโครงการนี้เพิ่มเริ่มได้ไม่นาน ชาวบ้านทุกคนต่างพยายามผลักดันโครงการนี้ กลายเป็นพื้นที่ การสร้างรายได้แก่ชุมชน บ้านไหนมีเมล็ดพันธุ์ผักพื้นบ้าน
บ้านนั้นจะแจกจ่ายให้คนในชุมชนไปเพาะพันธุ์ เป็นการรักษาเมล็ดพันธุ์ผักดั่งเดิม ซึ่งปัจจุบันมีจำนวนน้อยลงทุกวัน ผักที่ชาวบ้านนำมาปลูกส่วนใหญ่ ได้แก่ แตงกวา ฟักทอง พริก คะน้า มะเขือ ขิง ข่า เป็นวัตถุดิบปรุงอาหารที่ขาดไม่ได้ โครงการนี้ มีเจ้าหน้าหมู่บ้านเป็นผู้ประสานงานแก่คนในชุมชน
ผักที่ขายได้ส่วนหนึ่ง จะนำไปซื้อวัสดุอุปกรณ์การเกษตร ปุ๋ย และสิ่งที่จำเป็นสำหรับโครงการ หากมีงานสำคัญในชุมชน ชาวบ้านจะนำผักมาจำหน่าย หรือแปลงเป็นอาหารกลางวันแก่แขกต่างพื้นที่
author
