ก่อนอื่นคืออยากให้ทำความเข้าใจก่อนว่าผู้ลี้ภัย สำหรับหนูคือคนที่เขาต้องเผชิญกับความเจ็บปวด ความไม่ยุติธรรม และเขาอยากก้าวออกจากจุด ๆ นั้น ซึ่งแน่นอนหนูคิดว่าสิ่งที่เขาหวังไว้คือ “ทุกสิ่งทุกอย่างมัน จะดีขึ้นกว่าเดิม” สำหรับหนูถ้าพูดถึงผู้ลี้ภัย หนูคิดว่าสิ่งที่เขาต้องเผชิญตั้งแต่ได้ตัดสินใจก้าวเดินออกจากสิ่งที่เขาเคยมี
เดินออกจากบ้านเกิดเมืองนอนของเขานั้นคือความเจ็บปวดและยังรวมถึงการเดินทางลี้ภัย ที่ต้องเผชิญกับความ เสี่ยงซึ่งนั้น หมายถึงชีวิตของพวกเขา และยังรวมถึงการแสวงหาผลประโยชน์ทั้ง ๆ ที่เขาเหล่านั้นไม่เหลือ อะไรแล้วตั้งแต่ได้ก้าวเดินออกมาแต่พวกเขายัง ต้องเป็นเหยื่อให้กับความต้องการที่ไม่มีที่สิ้นสุด
สำหรับหนู หนูคิดว่าสิ่งที่ผู้ลี้ภัยต้องการที่สุด คือความปลอดภัยและการยอมรับ เขาต้องการความยุติธรรม รวมทั้งเขาต้องการที่จะมีเพื่อน เพราะเขาได้สูญเสียทุกสิ่งไปแล้ว เขาต้องการก้าวออกมาจากความเจ็บปวด และเขาต้องการให้ความเป็นมนุษย์กับเขาโดยไม่มองที่ความแตกต่างช่วยให้เขาอยู่ในที่ปลอดภัยและได้รับ ความต้องการพื้นฐาน เช่น บ้าน อาหาร การรักษาพยาบาล และการศึกษา ซึ่งหนูคิดว่าสิ่งที่เขาต้องการ เหล่านี้เป็นสิ่งที่พวกเขาควรที่จะได้รับในฐานะที่เขาก็เป็นมนุษย์คนหนึ่งเหมือนกับเรา
สำหรับหนูถ้า ถามว่าผู้ลี้ภัย มาหลบภัย อยากให้รัฐช่วยอย่างไรก่อนอื่น ก็อยากให้รัฐเปิดให้ผู้ลี้ภัยเข้ามาหลบภัย ในประเทศตามหลัก สิทธิมนุษยธรรมและสิทธิมนุษยชน รวมทั้ง ให้พื้นที่ที่ปลอดภัย พร้อมทั้ง ให้ความช่วยเหลือในด้านต่าง ๆ ให้ความดูแลและคุ้มครองความเป็นอยู่ของพวกเขาและยุติไม่ให้มีการผลักดันส่งกลับ ผู้ลี้ภัย รวมทั้ง ปฏิบัติกับพวกเขาอย่างยุติธรรม ไม่เอาเปรียบพวกเขา และไม่แสวงหาผลประโยชน์จากพวกเขาเพราะพวกเขาไม่เหลืออะไรแล้วจริง ๆ
อย่าให้ผู้ลี้ภัย ต้องอยู่ด้วยความกังวล และหวาดกลัวและอย่าปฏิบัติและทำให้พวกเขารู้สึกว่ากลับมาอยู่ใน จุด ๆ เดิมที่เขาต้องการที่จะก้าวเดินออกจากมัน และที่สำคัญมองพวกเขาให้เป็นมนุษย์คนหนึ่งเหมือนกับเราเขาควรจะได้รับในสิ่งที่เขาต้องการ เพราะสิ่งที่เขาต้องการคือสิ่งที่มนุษย์ควรที่จะได้รับ
author
