เรื่องเล่าชาวประมงพื้นบ้าน จ.กระบี่ ตอนที่ 1 ที่ร้านค้าในชุมชนแหลมหิน ฉันสะดุดตาคุณยาย ซึ่งเตรียมตัวไปทำประมง เธอชื่อ “มะหญิง (ยาย)​ แหมะ” เป็นหญิงชราร่างเล็ก ผิวคล้ำกร้านแดด แววตาเข้มแข็งแต่แฝงรอยหม่น ดูเป็นคนสู้ชีวิต เธอดึงดูดฉันให้ไปทำความรู้จัก “หม้อข้าวอยู่ในเล ค่ากิน ค่าน้ำ อยู่ในเล” มะหญิงแหมะบอก สะท้อนถึงวิถีประมง และแรงจูงใจในการทำประมง บ้านของมะหญิงแหมะเป็นบ้านแฝดติดกับบ้านของลูก เป็นเรือนไม้เก่าหลังเล็กยกพื้นยื่นลงไปในทะเล มุงหลังคาด้วยกระเบื้องผสมกับสังกะสี บนบ้านมีพื้นที่ทำครัว มีทีวีให้ความบันเทิง มีอุปกรณ์ทำประมง ทั้งอวนปู อวนกุ้ง เบ็ดตกปลา มะหญิงแหมะอยู่กับ “ป๊ะชาย (ตา) เหม” ผู้เป็นสามี บางคืนมีหลานมานอนด้วย นอกจากนั้น ในหมู่บ้านก็มีบ้านของลูก ๆ อีกหลายคน ปีนี้มะหญิงแหมะ อายุ 73 ปี ส่วนป๊ะชายเหมอายุ 74 ปี มีโรครุมเร้าตามประสาวัยชรา ในบางวันที่ลมฟ้าอากาศ และสุขภาพเอื้ออำนวย มะหญิงแหมะกับป๊ะชายจะออกทะเล โดยไปเป็นผู้ช่วยของลูก “ก็แก่แล้วเหมือนกัน … Continue reading เฒ่าทะเล (1)