“ทำอะไรได้ทำเลย คุณไม่จำเป็นต้องเป็นผู้ยิ่งใหญ่หรือเป็นใครมาจากไหน คุณมีสองมือสองไม้ คุณช่วยเต็มที่แล้วสังคมจะดีขึ้น”
คริส โปตระนันท์ อาสากลุ่มเส้นด้าย-ได้ที่ไม่ใช้เส้น ย้ำถึงทางไปต่อของสถานการณ์โควิด-19 ที่เวลานี้อาสาสมัคร เหล่าประชาชนคนธรรมดา ที่รู้ร้อนรู้หนาวได้กลายมาเป็นฟันเฟืองเชื่อมต่อกับกลไกต่าง ๆ ที่เหมือนจะขาดแหว่งในโมงยามนี้ ซึ่งทีมอาสาเส้นด้ายที่เริ่มต้นจากการทำหน้าที่รับ-ส่งผู้ป่วยเพื่อไปตรวจหาเชื้อและส่งต่อไปยังโรงพยาบาลในช่วงต้นนั้น ในนาทีนี้พวกเขายกระดับการทำงานเป็นอีกหนึ่งในทีมเติมออกซิเจนต่อลมหายใจ และกระจายกันดูแลผู้ป่วยในหลายพื้นที่ทั่วกรุงเทพมหานคร
นาทีนี้ ปฏิเสธไม่ได้ว่าสถานการณ์หลายอย่างโดยเฉพาะในกรุงเทพฯ ตั้งแต่ต้นทางจนปลายทาง “อาสา” มีบทบาทสำคัญท่ามกลางสถานการณ์ที่หนักหน่วง พวกเขาต้องพร้อมที่สุดเพราะทุกปัญหารอไม่ได้ค่ะ โดยเฉพาะเรื่องลมหายใจและนาทีชีวิต ซึ่งแม้การส่งออกซิเจนให้ผู้ป่วยจะมีหลายทีมกระจายในกรุงเทพฯ นั่นก็อาจยังไม่เพียงพอ
OxyfightCovid คือ กลุ่มนักเรียนหลักสูตรพนักงานฉุกเฉินการแพทย์ หรือ EMT รุ่น 2 โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ สภากาชาดไทย นำทีมโดย ต้าร์ คชานนท์ แข็งการ เขาและเพื่อน ๆ คืออีกทีมอาสาที่ได้นำ “เครื่องผลิตออกซิเจน” ไปช่วยยืดระยะเวลา “รอ” ก่อนที่ผู้ป่วยจะอาการวิกฤตระหว่างรอเตียงที่บ้าน ซึ่งพวกเขาปฏิบัติภารกิจนี้ต่อเนื่องมากว่า 3 เดือนแล้ว
“ผู้ป่วยส่วนมากที่เราจะเข้าไปช่วยในนาม OxyfightCovid ส่วนมากจะมีอาการแน่นหน้าอก หายใจไม่ออก มันเป็นอาการพื้นฐานของโรคที่จะเกิดจากตัวโควิดนี้ครับ” ต้าร์ อธิบายลักษณะงานเบื้องต้นในการช่วยเหลือผู้ป่วย ก่อนจะสำทับให้เห็นสถานการณ์วิกฤตลมหายใจในเมืองใหญ่อย่างกรุงเทพมหานคร
“ท้อแล้วก็ เหนื่อย บางครั้งเราก็เหนื่อย พอเหอะ ๆ ตั้งเป้าไว้เดือนเดียว โอเคหยุดนะแต่ก็หยุดไม่ได้จนกระทั่งถึงวันนี้ เพราะมีคนข้อความช่วยเหลือเรามาตลอดเวลาครับ”
“ก่อนที่จะมาก็มีหลายคนบอกว่าไม่ไปได้ไหม แต่ก็ไม่ได้คิดตรงนั้น คิดแค่ว่าอยากมาช่วยเพื่อน มีหลายคนที่ลำบากกว่าเรามาก มีคนต้องการความช่วยเหลือเยอะมาก อย่างการเดินทางก็ใช้งบส่วนตัว เราไม่ได้คิดข้อนั้น คิดแค่ว่าอยากมาช่วยเพื่อน” ดาว นพรัตน์ สวนสาร คืออีกสมาชิกทีม OxyfightCovid ที่เดินทางจากต่างจังหวัดเพื่อมาเติมภารกิจในครั้งนี้
ภารกิจของทีมอาสายังยกระดับไปตามสถานการณ์ มีความต้องการออกซิเจนประสานเข้ามาจำนวนมาก ทีมงานต้องเปิด Line Official เพื่อรับข้อมูล โดยจะมีทีมอาสาแพทย์พยาบาลร่วมให้คำปรึกษาด้วย นอกจากนี้ยังจับมือกับเพจเราต้องรอด ภาคเอกชน และกทม. ระดมกำลังจัดตั้งศูนย์พักคอย “ตันปัน” เพื่อให้สามารถรองรับผู้ป่วยที่เพิ่มจำนวนอย่างต่อเนื่อง
พลังอาสายังต้องไปต่อและแต่ทีมกำลังยืดแขน กางขาให้ยาวที่สุดเท่าที่จะทำได้เพื่อช่วยเพื่อนร่วมสังคมให้มากที่สุด แล้วเราทุกคนจะช่วยอะไรได้บ้าง ภาครัฐจะเปิดทางให้อาสาทำงานได้สะดวกกว่าที่เป็นได้อย่างไร ความจริงจากใจตัวแทนอาสาที่ทำงานหนักมาจนถึงวันนี้ น่าจะเป็นสิ่งที่ทุกคนต้องฟัง เพราะพวกเขาเองก็ต้องการพลังแบ่งปันเพื่อนำไปส่งต่อความช่วยเหลือเพื่อหวังโอบอุ้มเพื่อนร่วมสังคมให้ได้มากที่สุด
กฤษณะพล วัฒนวันยู กลุ่มศาลายาเนี่ยน บอกว่าการเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันที่จะสร้างพลังของทุกคนคือภาครัฐเองก็ต้องเปิดใจรับฟังแล้วก็ต้องวิวัฒน์หรือพัฒนาตัวเองไปด้วย อย่าคิดว่าประชาชนจะเป็นคนที่เห็นต่างหรือว่าเป็นศัตรูเพราะยังไงเราก็อยู่ร่วมกัน
เช่นเดียวกับ มารุต ชุ่มขุนทด HackvaxKorat 2021 ที่ย้ำถึงพลังและความหวังของคนตัวเล็กในการทำสิ่งใหญ่ ซึ่งมันก็พิสูจน์แล้วว่างานอาสาสมัครกับงานที่พวกเราทำขึ้นมามันไม่ใช่เรื่องเล็ก แต่มันเป็นความหวังของสังคมในภาวะที่มันมืดสนิทมาก ๆ กลุ่มคนเล็ก ๆ ที่เดินออกมาทำมันช่วยสร้างแสงสว่างได้ เพราะฉะนั้นผู้นำในประเทศจะต้องเปิดใจรับฟังพวกเรามากขึ้น
แต่เมื่อวิกฤตมันเกิดขึ้นแล้วและเข้ามาแทรกซึมทั้งทางกายและทางใจ อินทิรา วิทยสมบูรณ์ CovidMatching บอกว่าโควิด-19 มันทำร้ายเราทางกายก็จริง แต่ว่าสุดท้ายแล้วมันก็ต้องโอบอุ้มอาการทางใจของผู้คนทุกคนด้วย อย่างผู้ป่วยโควิด-19 เวลาที่เขารู้สึกโดดเดี่ยวถูกระบบทอดทิ้งเข้าไม่ถึงระบการจัดการ อาการทางใจของเขานั้นแหละที่กระทำต่ออาการทางกายของเขา ถ้าเรามีระบบมีผู้คนเข้าไปโอบอุ้มดูแลกันและกัน ทำให้จิตใจของเขาสามารถลดความตึงเครียดก็จะมีผลในการเดินทางไปต่อของเรา
การต่อสู้ในสังเวียนวิกฤตครั้งนี้ที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ พันชนะ วัฒนเสถียร Food For Fighters ทิ้งทายพร้อมกับย้ำถึงว่าเราไม่จำเป็นต้องรอร่ำรวย ซึ่งตลอด 1-2 ปีที่ผ่านมาเป็นบทพิสูจน์ของคนไทยแล้วว่าเราเป็นคนที่พร้อมให้ระหว่างทาง เราเป็นคนตัวเล็กที่พร้อมโอบอุ้มและมีเมตตาต่อกันแล้วสิ่งที่เราทำ อย่างที่บอกอยู่เสมอว่าในสังเวียนโควิด-19 พี่เชื่อว่าทุกคนคือ Fighters และเป็นนักสู้ทั้งสิ้นก็ขอให้สู้ต่อไป
author
